Το ποντίκι που βρυχάται... εκλογές

Του Δημήτρη Μυ

Αρχίζει να γίνεται φανερό πια, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμάζεται για ένα ακόμη «κόλπο»: Αφού παρέδωσε τη χώρα στο ΔΝΤ, αφού ξεμπέρδεψε με τα βασικά (εργασιακά, ασφαλιστικά), αφού τελειώσει το προσεχές δίμηνο με τη θεσμοθέτηση του ξεπουλήματος κάθε έννοιας δημοσίου (περιουσία, υποδομές, κοινή ωφέλεια, υγεία, παιδεία) θα είναι έτοιμος να διεκδικήσει και πάλι την «εμπιστοσύνη» μας.
Το ενδεχόμενο των εκλογών μέσα στην Ανοιξη, όσο περνά ο χρόνος, μετατρέπεται σε ισχυρότατη πιθανότητα. Οι λόγοι είναι αντικειμενικοί, τους έχει συνοψίσει πρόσφατα και ο Α. Λοβέρδος λέγοντας ότι...
αν στον προσεχή (Φλεβάρη) έλεγχο της τρόικας δεν πάρουμε «καλό βαθμό» τότε επιβάλλονται αποφάσεις που καμία κυβέρνηση και κανένας πολιτικός δεν θα είναι σε θέση να λάβει. Με άλλα λόγια, ο υπουργός σημειώνει ότι αν τα νούμερα (έσοδα- έξοδα) δεν βγαίνουν, τότε είναι πιθανή η μη καταβολή της δόσης από το ταμείο «στήριξης».
Σε μια τέτοια περίπτωση, προφανώς, θα ξεκινήσει, μια άλλου τύπου διαχείριση του ελληνικού χρέους από τους πιστωτές, οι οποίοι θα απαιτήσουν την εξασφάλιση των κεφαλαίων τους (όσα έχουμε δανειστεί) με την αξιοποίηση κάθε διαθέσιμου δημόσιου πόρου. Πρέπει να σημειωθεί ότι με το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση η κυβέρνηση όχι μόνο έχει υποθηκεύσει (στην ουσία) τη δημόσια περιουσία αλλά έχει ήδη φροντίσει να θωρακίσει νομικά την ταχύρρυθμη (fast track) διαδικασία.
Γεώργιος ο... Λέον (ο μικρός)
Πλησιάζοντας σε ένα τέτοιο σημείο λοιπόν, δεν είναι παράξενο να βλέπουμε ολοένα και πιο έντονα τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου ενδεδυμένο με τη λεοντή του ατρόμητου, πατριώτη και αποφασισμένου να συγκρουστεί με όλους και όλα (τα συμφέροντα) για το καλό του τόπου...
Ο ...λέων Παπανδρέου, λοιπόν, μέσα στο τελευταίο δεκαήμερα τα «έβαλε» με:

• Τους Τούρκους που κατέχουν παράνομα την Κύπρο και πετούν με τ αεροπλάνα τους πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά.
• Τη Γερμανία που δεν έχει ξεπληρώσει να ναζιστικά της χρωστούμενα στο Δίστομο
• Τα λαμόγια του πρόσφατου παρελθόντος, υπουργούς, κομματικούς και επιχειρηματίες που κάθονται πάνω στο μαύρο τους χρήμα βγάζοντας τη γλώσσα στο κράτος και την κοινωνία.
• Τη γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί δυο χρόνια όσους βγαίνουν στη σύνταξη μέχρι να τους πληρώσει.

Η λεοντή είναι απαραίτητη στο Γιώργο Παπανδρέου αν θέλει να έχει μια καλή πιθανότητα να επιβιώσει πολιτικά. Ομως μάλλον ξεχνά ότι οι μεταμφιέσεις πια δεν πείθουν. Ο κόσμος γνωρίζει ότι:
1.    στα ελληνοτουρκικά οι λεονταρισμοί ακούγονται σαν νιαουρίσματα, όσο δεν τολμά να διακηρύξει ότι το Καστελόριζο ως ελληνικό έδαφος συμβάλλει στη διαμόρφωση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ)

2.    δεν τολμά να θέσει στη Γερμανία το ζήτημα της ναζιστικής ληστείας με τα κατοχικά δάνεια


3.    το κυνήγι των πολιτικά καμμένων πρώην παραγόντων της πολιτικής ζωής είναι στάχτη στα μάτια

4.    τους συνταξιούχους τους έχει ήδη... φροντίσει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου περικόπτοντας το εισόδημά τους τόσο όσο να μην μπορούν να τη βγάλουν...

Πέραν όλων τούτων ο κόσμος μάλλον δεν τσιμπά πια με ...λιοντάρια – μασκαράδες καθώς βιώνει στο πετσί του ότι:

• εξαπατήθηκε προεκλογικά (λεφτά υπάρχουν)

• παραδόθηκε με σχέδιο στο ΔΝΤ για να αποτελέσει το μοντέλο του μηχανισμού «διάσωσης» και η Κερκόπορτα της αμερικανικής (ΔΝΤ) επέλασης κατά της ΕΕ

• δεν υπάρχει σχέδιο διεξόδου, παρά μόνο σχέδιο εξασφάλισης των (πανω)τοκίων των πιστωτών

• στενάζει στην προσπάθεια να αντιμετωπίσει τις στοιχειώδεις ανάγκες του και αδυνατεί να φροντίσει για το μέλλον της νέας γενιάς του τόπου.

Υ.Γ. Το κόλπο του Γ. Παπανδρέου (για την πολιτική του επιβίωση) μπορεί και να πετύχει. Σ αυτήν την περίπτωση η «επιτυχία» του δε θα οφείλεται στη λεοντή του. Αλλά στα (κλειστά) μάτια μας...

 Το Ποντικι