Κατάλαβες φίλε Γιαννάκη του δελτίου των οχτώ, γιατί οι εταιρείες/οι τράπεζες τα παράτησαν και φεύγουν;

Συγκοινωνίες, Νερό, Διόδια και Σκουπίδια: Κάτω τα χέρια από το Δημόσιο!

Επιτέλους, ας γίνει αντιληπτό, πως η ενδεχόμενη διακοπή των εργασιών στους υπό κατασκευή αυτοκινητοδρόμους, δεν θα οφείλεται ούτε στο «αντάρτικο»  των πολιτών, ούτε στην αργή εκτέλεση των απαλλοτριώσεων. Η συγκεκριμένη τακτική «εξόδου» την οποία ακολουθούν οι εταιρείες, έχει ως μοναδικό στόχο την «ενοχοποίηση» του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή την εξασφάλιση των αποζημιώσεων. Με άλλα λόγια, είναι έτοιμες να φύγουν, όμως θέλουν να φύγουν με τις τσέπες γεμάτες! Η διακοπή των εργασιών και η επιστροφή των έργων σε έναν δημόσιο φορέα με κοινωνικό έλεγχο είναι η μοναδική συμφέρουσα λύση για τη χώρα! Θα ήταν επιπόλαιο εκ μέρους μας, μια μικρή ομάδα εθελοντών από την ... επαρχία, να ξεστομίζει ανεύθυνα «επικίνδυνες» απόψεις όπως η παραπάνω. Κάποιοι από εσάς, φωστήρες των ΜΜΕ και της ενημέρωσης, θα έπρεπε να γνωρίζετε καλύτερα από εμάς τους απλούς πολίτες, πως το Ανώτατο Ελεγκτικό Συμβούλιο της Γερμανίας (Bundesrechnungshof) και η επιστημονική επιτροπή του συνδικάτου Verdi έχoυν αποφανθεί, πως παρόμοιες συμβάσεις παραχώρησης για την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων στη Γερμανία, είναι μέχρι και 300% ακριβότερες! Το πρόβλημα των εταιρειών, που τα έχουν ήδη «μαζέψει» και ψάχνουν τώρα άλλοθι για να φύγουν με τις τσέπες γεμάτες, είναι η διεθνής κρίση του βρώμικου χρηματοοικονομικού εργαλείου (Private Public Partnerships, ΣΔΙΤ) το οποίο χρησιμοποίησαν διεθνώς για την μεταφορά εθνικού πλούτου σε χέρια ιδιωτών. Το εργαλείο αυτό σταμάτησε να λειτουργεί, διότι οι πολίτες ξύπνησαν και απαιτούν διαφάνεια. «Η νεροβόμβα άρχισε να χτυπάει…».  Ένα τεράστιο κίνημα πολιτών στη Γερμανία, όπως το «Δεν Πληρώνουμε» στην Ελλάδα, απειλεί 150 συμβάσεις παραχώρησης. Στην Ελλάδα παλεύουν οι πολίτες ενάντια στα διόδια, στη Γερμανία και στη Γαλλία παλεύουν για το νερό. Παντού, σε όλη την Ευρώπη τα αιτήματα των πολιτών έχουν τουλάχιστον ένα κοινό χαρακτηριστικό: Απαιτούν την επιστροφή δημόσιων αγαθών που παραχωρήθηκαν με αδιαφανείς και παράνομες διαδικασίες σε χέρια πολυεθνικών εταιρειών. Ένα τεράστιο κίνημα πολιτών σε ολόκληρη την Ευρώπη πιέζει ασφυκτικά τις τράπεζες και τις εταιρείες, οι οποίες τρέπονται σε φυγή, διότι αποκαλύπτεται ο ληστρικός χαρακτήρας των συμβάσεων παραχώρησης.  Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα στη Γερμανία και στη Γαλλία: Στο Βερολίνο πραγματοποιείται δημοψήφισμα με αίτημα τη δημοσιοποίηση των 150 απόρρητων συμβάσεων παραχώρησης του γερμανικού κράτους σε ιδιώτες και την επιστροφή της Επιχείρησης Ύδρευσης του Βερολίνου στο Δημόσιο. Το ίδιο σκηνικό επικρατεί και στο Παρίσι. Οι ιδιωτικές εταιρείες SUEZ και VEOLIA είχαν χωρίσει την πόλη των Παρισίων στα δύο και ήταν τα αφεντικά της Επιχείρησης Ύδρευσης της πόλης. Μέσα σε λίγους μόνο μήνες το κόστος για τους πολίτες αυξήθηκε κατά 800%, διακόπηκε κάθε είδος έργων στον τομέα ύδρευσης και η ποιότητα του νερού ήταν χειρότερη όσο ποτέ άλλοτε. Μετά από την παρέμβαση των ενεργών πολιτών και την κατάργηση των συμβάσεων παραχώρησης, από την 1. Ιανουαρίου 2010  η Υπηρεσία Ύδρευσης έχει επιστρέψει πλέον στα χέρια του δημοσίου με την επωνυμία Eau de Paris. Βλέπε http://www.watermakesmoney.com/de/trailer.html Στις 13 Φεβρουαρίου 2011, οι κάτοικοι του Βερολίνου θα αποφασίσουν με ειδικό δημοψήφισμα, την επιστροφή της Επιχείρησης Ύδρευσης της πόλης στο δημόσιο.  Το κίνημα πολιτών «Unser Wasser» /«Netzwerk Berliner Wassertisch» έχει πάρει ραγδαίες εξελίξεις και αναγκάζει τους κρατούντες σε αλλαγή πολιτικής. Σε πολλές πόλεις της Γερμανίας, η Επιχείρηση Ύδρευσης είχε παραχωρηθεί, όπως και στο Παρίσι, σε ιδιωτικές εταιρείες με αποτέλεσμα την αύξηση των τελών και τη δραματική μείωση της ποιότητας των υπηρεσιών που προσέφερε η εταιρεία στους πολίτες. Η αδικία αυτή σήκωσε κύμα αντιδράσεων σε ολόκληρη τη Γερμανία και σήμερα πόλεις όπως το Βερολίνο, Wuppertal, Essen, Paderborn κλπ. ζητούν την ακύρωση των συμβάσεων παραχώρησης και την επιστροφή των εταιρειών στο δημόσιο. Δεκάδες οργανώσεις έχουν στήσει ένα μεγάλο δίκτυο και στηρίζουν το αίτημα των Βερολινέζων. Μεταξύ αυτών και δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η υπηρεσία ύδρευσης του Αμβούργου αλλά και το συνδικάτο Verdi. Κατάλαβες φίλε Γιαννάκη του δελτίου των οχτώ, γιατί οι εταιρείες/οι τράπεζες τα παράτησαν και φεύγουν; Οι πολίτες σε ολόκληρη την Ευρώπη σας έχουν πάρει χαμπάρι και λένε ΟΧΙ στη λεηλασία του εθνικού πλούτου. Τα ίδια συνθήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη: "Σταματήστε το ξεπούλημα των σιδηροδρόμων. Ο σιδηρόδρομος είναι δημόσιο αγαθό". Στη χώρα μας ο ΟΣΕ είναι προβληματικός. Στη Γερμανία, γιατί άραγε να θέλουν να τον πουλήσουν; Το  κίνημα κατά των διοδίων «Δεν πληρώνουμε» και οι ενωμένοι πολίτες στη χώρα μας, κατάφεραν ένα μεγάλο πλήγμα στο καρτέλ των κατασκευαστικών εταιρειών, αναδεικνύοντας ένα τεράστιο οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο, αυτό των συμβάσεων παραχώρησης. Το «Δεν πληρώνουμε» δεν στέρησε σοβαρά έσοδα από τις εταιρείες, έτσι ώστε να κινδυνεύει η χρηματοδότηση των έργων! Η επιτυχία των ενεργών πολιτών, ήταν να αναδείξουν την αδικία που συντελείται εις βάρος τους και να φέρουν στο φως της δημοσιότητας τους όρους των διάτρητων ληστρικών συμβάσεων. Η πρωτοφανής υφαρπαγή του εισοδήματός τους από κάθε είδος «αερητζίδες», η αλαζονική συμπεριφορά των εταιρειών και οι ψευδείς υποσχέσεις των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δημιούργησαν ένα επικίνδυνο κοκτέιλ οργής, το οποίο θα εκτονωθεί, μόνο όταν επιλεγούν λύσεις συμφέρουσες για τη χώρα και τους πολίτες και όχι για τις τσέπες των πολυεθνικών εταιρειών. Αγαπητέ Γιαννάκη των οχτώ, όπως σίγουρα θα γνωρίζεις, ποτέ το ποτάμι δεν γύρισε πίσω! Σταματήστε λοιπόν να συζητάτε για μειώσεις, κάρτες ελευθέρας, ολοκλήρωση του παράπλευρου οδικού δικτύου και παράταση του χρόνου εκμετάλλευσης των έργων! Απαιτούμε, οι εθνικοί μας δρόμοι να επιστρέψουν στο δημόσιο και έννοια σου, θα βρούμε τρόπο να εξασφαλιστεί η συνέχεια της κατασκευής τους και να λειτουργήσουν κάτω από την ομπρέλα ενός δημόσιου φορέα με κοινωνικό έλεγχο. Συγκοινωνίες, Νερό, Διόδια και Σκουπίδια: Μια μεγάλη πίτα την οποία ετοιμάζονται να μοιραστούν για μια ακόμη φορά οι ίδιοι …επενδυτές βάσει μιας «χειρουργικά» προσχεδιασμένης πολιτικής. Η απαξίωση του δημόσιου αγαθού –πάντα με τη βοήθεια κυβερνητικών παραγόντων– και η δημιουργία αδιεξόδων, είναι η συνταγή που ακολουθείται διεθνώς, για να περάσει ο εθνικός πλούτος στα χέρια των ιδιωτών. Για τα σκουπίδια και τις συγκοινωνίες θα επανέλθουμε.

 http://www.otoposmou.gr