Μπουκοταζ....Ούτε γιαούρτι για γιαούρτωμα

Ακουσα το Σάββατο, στη ραδιοφωνκή «Ελληνοφρένεια» (ΣΚΑΪ), ακροατή να σχολιάζει τη δραμινή βιομηχανία γάλακτος «Νεογάλ», πρώτη που έκανε χρήση των ευεργετικών για εργοδότες «επιχειρησιακών συμβάσεων», «συμφωνώντας» με τους εργαζόμενους περικοπή των αποδοχών τους κατά 9%: «Ούτε γάλα ούτε γιαούρτι..

. τίποτα να μην αγοράζουμε από τη «Νεογάλ».
Ακόμα κι αυτοί που θέλουν να γιαουρτώσουν, να παίρνουν γιαούρτι άλλης εταιρείας»! Δεν ξέρω αν το τηλεφώνημα ήταν γνήσιο ή «στημένο»· ούτε και έχει σημασία. Αλλά το βρήκα έξοχο. Και γιατί όχι; Ούτε γιαούρτι για γιαούρτωμα! Κάτι πρέπει να κάνει, κάπως να αντιδράσει και ο κόσμος. Δεν μπορεί να περνούν όλα «ντούκου», χωρίς την ελάχιστη διαμαρτυρία· χωρίς καν το ευεργετικό, εκτονωτικό και αντιστασιακό χιούμορ.
Οχι τίποτ' άλλο, αλλά από μέτρο σε μέτρο, έως τώρα σταθερά εις βάρος των πολλών, των αφανών (τώρα αρχίζω να πιάνω και το ...ειρηνικό νόημα του μνημείου του Αγνωστου Στρατιώτη: ποιοι πληρώνουν το της πατρίδος χρέος και ποιοι φυγαδεύουν κέρδη 29 δισ. ευρώ στα ...άχαρα τα ξένα), χάσαμε και την αίσθηση του μέτρου σοβαρότητας και γελοιότητας. Μετά το σοβαρότατο, όπως πιστεύω, «κίνημα των διοδίων»· λογικότατη αντίδραση στον παραλογισμό -πέρα από συνεχείς αυξήσεις- να πληρώνεις για υπηρεσίες που θα παρασχεθούν (άμποτε!) σε κάποιο μέλλον. Θεωρώ, επίσης, ωφέλιμο, από ψυχολογικής απόψεως, αλλά και παραγωγικό («πιάνει τόπο» δηλαδή) το παρορμητικό, οργισμένο χιούμορ, όπως π.χ. του ακροατή με το γιαούρτωμα.
Μ' έναν «σμπάρο» δυο «τρυγόνια»: α) μποϊκοτάζ εταιρείας που μες στην «τούρλα» έσπευσε πρώτη να «αξιοποιήσει πλεονέκτημα που της παραχώρησε πρόσφατος νόμος, β) γιαούρτωμα γενικώς, όπου και σε όσους το χρειάζονται· που, φοβάμαι, είναι τόσοι, ώστε αν πιάσουμε να γιαουρτώνουμε, ο οικογενειακός προϋπολογισμός θα έχει την τύχη του δημόσιου και την υποστήριξη της τρόικας! Για όσους, τέλος, μας εξιτάρουν από τηλεοράσεως, συνιστώ κλείσιμο (όπως τις... προβληματικές) ή ζάπινγκ. Φτάνουν τα προβλήματά μας.

ΜΑΝΤΑΙΟΣ...Ελευθεροτυπια