Ολη Την εβδομάδα δάσκαλος, το Σαββατοκύριακο... ρόκερ

• 
  
  Εργάζεται ως καθηγητής Μουσικής στο Γυμνάσιο Αστρους Κυνουρίας. Την Παρασκευή επιστρέφει στην Αθήνα και ηχογραφεί τα τραγούδια του, τα οποία χαρακτηρίζει «αστικά ηλεκτρικά». Ανήκει στη γενιά των τριαντάρηδων και αισιοδοξεί ότι κάτι καλό θα βγει από την κρίση
  
  ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΙΝΤΣΑΣ
  Την περυσινή σχολική χρονιά ήταν καθηγητής Μουσικής στο Γυμνάσιο Λεωνιδίου. Η νέα σχολική χρονιά που μόλις άρχισε τον βρίσκει λίγο πιο κοντά στην Αθήνα αλλά πολύ κοντά στο Λεωνίδιο: στο Γυμνάσιο Αστρους Κυνουρίας. «Τι να κάνουμε;...Πρέπει να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα μόρια. Δευτέρα με Παρασκευή στο σχολείο και Παρασκευή επιστροφή στην Αθήνα». Οι περισσότεροι στο τέλος της εβδομάδας επιλέγουν να βρεθούν εκτός Αθηνών, ο Ορέστης Ντάντος επιλέγει την αντίθετη διαδρομή. «Τι να κάνουμε, εδώ είναι τα στούντιο,οι μουσικοί,οι πρόβες και τα live.Και τώρα που μιλάμε για live, την περασμένη Κυριακή, αμέσως μετά το τέλος της εμφάνισής μου, επέστρεψα στο Αστρος. Το πρωί είχα μάθημα». Και δεν είναι σωστός ένας καθηγητής να δείχνει ότι είναι νυσταγμένος.
  Ο Ορέστης Ντάντος δεν είναι μόνο καθηγητής Μουσικής. Είναι και τραγουδοποιός.
  Τον Νοέμβριο του 2009 παρουσίασε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Είναι κι άλλοι σαν κι εμάς» μέσω του label Ακτή Live Ν΄ Studio, σε παραγωγή του συνθέτη Γιώργου Ανδρέου. Επτά τραγούδια ελληνόφωνου ροκ, «αστικά ηλεκτρικά τραγούδια θα τα έλεγα εγώ». Οπως και να τα χαρακτηρίσει ο ίδιος, σημασία έχει ότι είναι ένας μικρός-μεγάλος σταρ για τους μαθητές του. «Σαφώς και ξέρουν ποιος είμαι και τι κάνω. Μπορείς να κρυφθείς σήμερα από τα παιδιά,νομίζεις;Τα ξέρουν όλα μέσα από το Ιnternet. Και τα τραγούδια μου ξέρουν και τις συναυλίες μου και με ρωτάνε. Μάλιστα τις προάλλες ένα από αυτά μου έκανε και πλάκα. Οταν του είπα να βγει έξω από την τάξη,στο διάλειμμα,μου απάντησε “θα πάω όταν γουστάρω”,γελώντας φυσικά (σ.σ.:“Θα πάω όταν γουστάρω” είναι το σινγκλ του άλμπουμ του).
  Ενδιαφέρον έχει». Για τον Ορέστη Ντάντο ενδιαφέρον έχει και το μάθημα που διδάσκει, παρ΄ όλο που «το μάθημα της μουσικής έχει υποφέρει και συνεχίζει να υποφέρειστα σχολεία. Ολοι δίνουν σημασία στη γλώσσα και στα μαθηματικά.
  Συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το σχολείο ως τον προθάλαμο για το πανεπιστήμιο.Και δεν μιλάω για τους μαθητές. Μιλάω και για τους γονείς. Τους απασχολεί μόνο πώς θα μπουν τα παιδιά τουςστο πανεπιστήμιο.Και όλα αυτά παρ΄ όλο που και τα βιβλία έχουν ενδιαφέρον και υπάρχει δυνατότητα ελευ θερίας των καθηγητών μέσα από το πρόγραμμα του υπουργείου». Ως καθηγητής ο Ορέστης Ντάντος φαίνεται ότι έχει λύσει το πρόβλημα επιβίωσης, με αποτέλεσμα να ασχοληθεί με τη μουσική. «Το ένα βοηθάει το άλλο. Η επαγγελματική μου αποκατάσταση με κάνει να μη νιώθω άγχος και να αφοσιώνομαι στη μουσική». Και αν για τον ίδιο το θέμα της επιβίωσης είναι λυμένο, αυτό δεν συμβαίνει για πολλούς άλλους, ιδιαιτέρως την τρέχουσα οικονομική πραγματικότητα. «Τον τελευταίο καιρό κινούμασταν στη λογική τού “φάτε, πιείτε, διασκεδάστε”.Και δεν αναφέρομαι μόνο στη μουσική,που ίσχυε και εκεί.Αλλωστε και εγώ με αυτήν μεγάλωσα. Θέλω να πω ότι οι καλλιτέχνες δεν πέφτουμε από τον ουρανό. Από την άλλη, όμως, υπάρχει ένα κλίμα φόβου. Φοβάται ο κόσμος. Και αυτό είναι το χειρότερο που μπορούν να σου κάνουν,αλλά ευτυχώς έχει αρχίσει να γυαλίζει το μάτι κάποιων.Μπορεί ακόμη να μην έχει κατεύθυνση αλλά γυαλίζει.Αυτό είναι θετικό,αλλά πιστεύω ότι θα εξελιχθεί σε κάτι βίαιο». Δεν τα βλέπει πάντως όλα αρνητικά και για να προσδώσει τα εύσημα στη γενιά του (σ.σ.: thirty something) και στις νεότερες σημειώνει το εξής: «Για όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα φταίνε οι προηγούμενες γενιές.Τη δική μου γενιά όμως δεν την ενδιαφέρει το μέσον.Δεν κάνει λόγο για αυτό.Κανείς.Και αυτό πιστεύω ότι είναι θετικό και θα βγάλει καλά πράγματα. Και θέλω να προσθέσω κάτι με παράδειγμα τη μουσική. Οταν κάποιος πεινάει δεν μπορεί να βλέπει τη λαμπερή γκόμενα να λικνίζεται στο βιντεοκλίπ.Και αν ακόμη το βλέπει σε λίγο θα το βλέπει σαν πρόκληση».
  Ωσπου να έρθουν αυτά τα καλά πράγματα ο Ορέστης Ντάντος θα συνεχίσει να γράφει τα «αστικά τραγούδια» του, όπως τα χαρακτηρίζει, «αν και είναι σχετικά δύσκολο να ζεις μακριά από την Αθήνα, στην περιφέρεια,στη φύση,και από την άλλη να γράφεις για τις συνθήκες ζωής στις πόλειςενώ ακούς τα πουλιά να κελαηδούν». Θεωρεί ότι λείπουν τα μεγάλα ονόματα από τον χώρο της μουσικής- «πολλοί μικροί αλλά κανένας μεγάλος, τουλάχιστον ακόμη. Υπάρχουν συμπαθητικά τραγούδια αλλά όχι βαριές προσωπικότητες, δεν έχει η νέα γενιά τον “ογκόλιθό” της»- και ότι σε λίγο τα λαμόγια θα εξαφανιστούν, «έρχεται η κυριαρχία των καλών» και περιμένει επιτέλους να δει τη «ζωντανή» ανταπόκριση του κοινού. «Ενώ στοΙnternet και στο ραδιόφωνο τα τραγούδια μου πάνε καλά, ακόμη όλους αυτούς που με στηρίζουν δεν τους έχω... δει στα live. Αναμένω».
  Ο Ορέστης Ντάντος εμφανίζεται στις 3,10 και 17 Οκτωβρίου στον «Σταυρό του Νότου».                                                .... . . . .. Αlfavita