πόσο πλαστό είναι το επίπεδο της ανώτατης παιδείας μας...?

ΔΕΝ είναι, φυσικά, είδηση ότι η παραπαιδεία στην Ελλάδα ζει και βασιλεύει και κάθε χρόνο θεριεύει.

Στην αρχή, εδώ και τέσσερις δεκαετίες, περιοριζόταν στους υποψηφίους για τις ανώτατες σχολές· το φαινόμενο ήταν από περιορισμένο έως ανύπαρκτο στις χαμηλότερες βαθμίδες της εκπαίδευσης.
ΜΕ ΤΗΝ πάροδο των ετών έγινε κι αυτό. Τα φροντιστήρια, που προετοιμάζουν τους υποψήφιους φοιτητές, έχουν κατακλύσει πλέον κάθε γωνιά της χώρας, ακόμη και τις πιο μικρές κωμοπόλεις. Παράλληλα, ανθεί και το φαινόμενο των «ιδιαίτερων» για μαθητές του Λυκείου και του Γυμνασίου και σε αρκετές περιπτώσεις και του Δημοτικού. Το έργο αναλαμβάνουν όχι μόνο φροντιστές καθηγητές, αλλά και συνάδελφοί τους ..
των δημόσιων σχολείων, ακόμη και δάσκαλοι για μαθητές της κατώτερης βαθμίδας.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ χρόνια παίρνει διαστάσεις μια άλλη πλευρά της παραπαιδείας. Εχει στηθεί μια «βιομηχανία» εκπόνησης πανεπιστημιακών εργασιών παντός είδους. Από απλές πτυχιακές μέχρι διδακτορικές διατριβές. Το ρεπορτάζ που δημοσιεύει σήμερα η «Ε» είναι αποκαλυπτικό για το ανώτατο επίπεδο στο οποίο έχει φτάσει αυτή η παραπαιδεία. Και, φυσικά, δημιουργεί πλήθος ερωτημάτων για το πώς δίνονται τα πτυχία, πώς γίνονται οι μεταπτυχιακές, διδακτορικές κ.ά. διατριβές.
ΙΔΙΩΤΕΣ καθηγητές ή φροντιστήρια-εταιρείες αναλαμβάνουν τα πάντα. Εννοείται, με το κατάλληλο κάθε φορά αντίτιμο. Ο ενδιαφερόμενος το μόνο που έχει να κάνει είναι να δώσει την «παραγγελία»: το θέμα, τον αριθμό των λέξεων ή σελίδων που επιθυμεί, τη βιβλιογραφία. Ακολουθεί η εκτέλεση της «παραγγελίας» εντός του χρονικού διαστήματος που του έχει δώσει ο καθηγητής του στο πανεπιστήμιο. Η παράδοση γίνεται «κατ' οίκον» ή, καλύτερα, στον υπολογιστή τού παραγγέλλοντος, αφού το e-mail είναι σήμερα η πιο απλή, γρήγορη και ασφαλής μέθοδος.
ΦΥΣΙΚΑ, υπάρχει και ο σχετικός τιμοκατάλογος. Ο,τι θέλει ο «πελάτης». Ανάλογα με το θέμα και τη δυσκολία του, τον όγκο και το χρόνο που πρέπει να παραδοθεί το «προϊόν». Αν τα αναθέσει όλα στην εταιρεία, φυσικά θα πληρώσει περισσότερο. Αν κοπιάσει λίγο και ο υποψήφιος διδάκτωρ, συγγράψει το πόνημά του και το στείλει για «σουλούπωμα», θα του έρθει φτηνότερα.
ΜΕ ΤΗ μέθοδο αυτή κάθε χρόνο μπορεί να έχουμε παραγωγή αγνώστου αριθμού μαϊμού πτυχιούχων, μεταπτυχιακών φοιτητών ή διδακτορικών διατριβών. Δεν γνωρίζουν τη «βιομηχανία» αυτή οι πανεπιστημιακές αρχές, οι καθηγητές που αναθέτουν τις εργασίες και παραλαμβάνουν το προϊόν του «μόχθου» κάποιων φοιτητών τους, που είναι προϊόν μόχθου άλλων; Δεν έχει πάρει χαμπάρι τι γίνεται το υπουργείο Παιδείας;
ΑΠΙΘΑΝΟ φαίνεται. Τα τηλέφωνα και οι ιστοσελίδες φροντιστηρίων και εταιρειών που κάνουν αυτή τη δουλειά είναι στη διάθεση των πάντων. Μια μικρή έρευνα οποιασδήποτε αρχής μπορεί να τα επιβεβαιώσει. Αν η παραπαιδεία των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων μαθημάτων ξεζουμίζει τις οικογένειες και βγάζει τη γλώσσα στη «δωρεάν παιδεία», το είδος της παραπαιδείας που σχολιάζουμε σήμερα θέτει ερωτήματα για το πόσο πλαστό είναι αυτό το επίπεδο της ανώτατης παιδείας μας.                                                                                                      ...Ελευθεροτυπια