”Είχα και ένα μήνα όπου άρχισα να παίρνω μιστόν του βαθμού μου, καθώς και οι άλλοι, έπαιρνα τρακόσες εξήντα δραχμές. Είδα αυτό και πέθαιναν οι άνθρωποι εις τα παλιοκλήσια, οπλαρχηγοί κι άλλοι και από την πείνα κι από το κρύο, τότε στοχάστηκα, οι αγωνισταί να πεθαίνουν της πείνας κι εμείς να πλερωνώμαστε ολίγοι άνθρωποι. Εμείς οι ολίγοι φέραμεν την λευτεριά; Να κόψωμεν κι εμείς τον μιστόν μας,είτε να πάρουν και οι αδελφοί μας συναγωνισταί! Ει δέ ξίκι να γένει και σε μας. Τότε φκιάνω μιάν αναφοράν και λέγω “επειδήτις όσοι αγωνίστηκαν πεθαίνουν απο την πείνα και την ταλαιπωρίαν, καθώς και οι χήρες των σκοτωμένων και τα παιδιά τους, τον μισθόν όπου μου δίνετε διατάξετε να μου κοπή όλος και να τον δίνετε εις τους αγωνιστές και χήρες κι ορφανά των σκοτωμένων”. ..http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/.
επίκαιρο τραγούδι για το ελληνικό Χρέος
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=syGST2LifcU
Κοίταξε σήμερα το χάος που υπάρχει,
κάθε γενιά δική της δίνει μάχη!
Όλα είν' εφήμερα: και πρόβλημα και λύση,
τ' άνθος μπορεί το βράχο να τρυπήσει.