Μη φοβάστε, τα 9 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατομμυρίων και αν ακόμα τη πάρουν δεν μπορούν να την κατοικίσουν.

Από την Τουρκική εφημερίδα SABAH

Με τίτλο: Για να θυμόμαστε συνεχώς πως είμαστε ξένοι στην Πόλη: Mε ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, από τον Engin Ardic, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία, στηλιτεύεται ο τούρκικος τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης. Στο εν λόγο άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει μια σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεμαλικό καθεστώς εδώ και αιώνες προσπαθεί να καταπνίξει. Εν συντομία: «Μην το θυμίζετε αυτό στους μουσουλμάνους! ΑΝ οργανωνόταν στην επίσημο Αθήνα συνέδριο με θέμα «θα πάρουμε πίσω την πόλη». ΑΝ έφτιαχναν μακέτα με τα τείχη της πόλης.... και τους στρατιώτες με τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη. Αν ξαφνικά ένας τύπος ντυμένος ο περίφημος Έλληνας Νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό μας Ulubatli Hasan και τον γκρέμιζε κάτω. ΑΝ έφτιαχναν μια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά σταυρό. ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα σας άρεσε? Δεν θα μας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη μας. Τότε γιατί το κάνετε εσείς αυτό? Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε την άλωση σα να ήταν χθες? Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή διακηρύσσετε σε όλο τον κόσμο. «αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά μας, ήρθαμε εκ των υστέρων και τα πήραμε με τη βία». Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη μνήμη μια υπόθεση 6 αιώνων? Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η πόλη κάποια μέρα θα δοθεί πίσω? Μη φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε μερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919. Μη φοβάστε, τα 9 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατομμυρίων και αν ακόμα τη πάρουν δεν μπορούν να την κατοικίσουν. Αυτό το όνειρο το βλέπουν μια χούφτα βλάκες μόνο. Κι οι δικοί μας που γιορτάζουν την Άλωση είναι μια χούφτα φανατικοί μόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα. Ρε σεις, αν μας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις μέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε? Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς? Αντί να περηφανευόμαστε με τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε με αυτές που ιδρύσαμε, ΑΝ υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή κατακτημένη! Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=μάνα, dolu=γεμάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη η ΑΝΑΤΟΛΗ. Ακόμα και η ονομασία της Ισταμπούλ δεν είναι αυτό που μας λέει ο Edliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάμ» τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το ελληνικό «εις την Πόλιν». Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαμε μόνιμη εγκατάσταση, τέλος η νομαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε-πέντε τα διαμερίσματα. Κανείς δεν μπορεί να μας κουνήσει, ηρεμήστε πια. Οι χωριάτες μας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς πολλές φαμφάρες.».