Διπλασιάστηκαν οι αυτοκτονίες... Δύο αυτόχειρες την ημέρα, στην Ελλάδα του 2010

Δύο αυτόχειρες την ημέρα, στην Ελλάδα του 2010, έναντι ενός του 2009, σύμφωνα με στοιχεία



Της Λινας Γιανναρου

Βαθιά, σε κάποια γωνία του μυαλού. Μια σκέψη επίμονη, μια ανησυχία μόνιμη, αλλά ανομολόγητη. Πολλές είναι οι αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν έναν άνθρωπο να θέσει πρόωρα τέλος στη ζωή του, όμως η δυσμενής οικονομική συγκυρία.....
, τα βαθιά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα δίνουν την τελευταία κρίσιμη ώθηση.

Σύμφωνα με την πρώτη επεξεργασία των στοιχείων από τη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία (1018), που λειτουργεί η ΜΚΟ Κλίμακα υπό την αιγίδα του υπουργείου Υγείας, οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί δραματικά το τελευταίο διάστημα. «Εχουν τουλάχιστον διπλασιαστεί, εάν όχι τριπλασιαστεί», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο κλινικός ψυχολόγος της Κλίμακας κ. Αρης Βιόλατζης, αναφέροντας ότι από περίπου μία την ημέρα που ήταν η συχνότητα των αυτοκτονιών το 2009, σήμερα έχουν ξεπεράσει τις δύο. Ακόμα χειρότερα: πρόκειται για τις καταγεγραμμένες αυτοκτονίες, υποπολλαπλάσιες δηλαδή του πραγματικού αριθμού, μιας και οι θάνατοι αυτοί λόγω του ισχυρού ακόμα στίγματος καταγράφονται συνήθως ως δυστυχήματα.



Ραγδαία αύξηση έχει καταγραφεί και στα τηλεφωνήματα που δέχεται το 1018. Από 10 την ημέρα το 2009, έχουν φτάσει τα 25, με αυξητικές τάσεις όσο εισχωρούμε βαθύτερα στην κρίση. «Η αυτοκτονία είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο, δεν μπορούμε δηλαδή να τη σχετίσουμε μόνο με την οικονομική κρίση. Ωστόσο, πέραν των ψυχολογικών λόγων, το περιβάλλον στο οποίο ζούμε διαμορφώνει τη λειτουργία του ψυχικού μας οργάνου και μας ωθεί σε πράξεις». Το προφίλ των ανθρώπων που τηλεφωνούν ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυτό εκείνων που προχωρούν στο απονενοημένο διάβημα. «Είναι άνθρωποι μέσα στην παραγωγική διαδικασία, άνθρωποι με ευθύνες, οικονομικές υποχρεώσεις, οικογένειες, δάνεια. Είναι άνθρωποι που νιώθουν ότι χάνουν την ταυτότητά τους», εξηγεί ο κ. Βιόλατζης. «Ανδρες που δεν βγάζουν χρήματα ικανά να υποστηρίξουν τις οικογένειές τους και αισθάνονται ότι χάνουν τον ρόλο τους. Ανθρωποι που ζουν μια κρίση ταυτότητας. Ανθρωποι πάντως που έχουν ήδη ψυχολογικά ή ψυχιατρικά προβλήματα».

Ευάλωτη ομάδα

Σύμφωνα με τα στοιχεία, περισσότερο ευάλωτη στην αυτοκτονία είναι η ηλικιακή ομάδα των 35-55, ενώ οι άνδρες φαίνεται ότι επιλέγουν πιο «αποτελεσματικούς» τρόπους. Απαγχονισμός, φάρμακα, πυροβολισμός είναι οι τρεις συνηθέστερες μέθοδοι. Η αυτοκτονία πάντως είναι μια πολύ μοναχική πράξη και έχει μεγάλο πόνο, τονίζουν οι ειδικοί.

Οσοι τηλεφωνούν στη γραμμή παρέμβασης της Κλίμακας είναι άνθρωποι που βρίσκονται σε απόγνωση, σε απελπισία. Νιώθουν ότι είναι βάρος στους άλλους, ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται γι' αυτούς. «Οι δεσμοί τους έχουν διαταραχθεί και αυτό είναι που παράγει τον αυτοκτονικό ιδεασμό». Τι είναι όμως αυτό που θα κάνει κάποιον να προχωρήσει την τελική ευθεία; «Πολλοί παράγοντες, ένας εξ αυτών είναι και τα βιώματά τους. Εάν έχουν εμπειρία με καταστάσεις βίας και πόνου, οδηγούνται ευκολότερα στην αυτοκτονία. Είναι ενδεικτικό ότι έχουμε μεγάλα ποσοστά στις γυναίκες γιατρούς και στις ιερόδουλες. Γι' αυτό άλλωστε τονίζουμε πόσο καταλυτικό ρόλο μπορεί να διαδραματίζει η βία μέσα στην οικογένεια...».

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4/8/2010