Αφωνοι... έμειναν οι ψαροτουφεκάδες και οι ερασιτέχνες ψαράδες του Θερμαϊκού, όταν έμαθαν... τυχαία ότι τέθηκε σε εφαρμογή από τον Ιούνιο ο νέος νόμος που απαγορεύει ΕΝΤΕΛΩΣ το ψαροτούφεκο και περιορίζει στα 3 ΚΙΛΑ ανά ΒΑΡΚΑ(!) την ερασιτεχνική αλιεία από το ακρωτήρι της Κασσάνδρας μέχρι την Κατερίνη.
Ολα ξεκίνησαν από τις συστάσεις που έκανε πρόσφατα το Λιμενικό σ’ έναν ψαροτουφεκά στα ανοιχτά της Κατερίνης, που έκπληκτος πληροφορήθηκε τις λεπτομέρειες της νέας απαγόρευσης για τον Θερμαϊκό, η οποία έκανε το ντεμπούτο της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 12 Ιουνίου.
Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα και η ανησυχία είναι πλέον πανελλαδικής εμβέλειας,....
καθώς όλοι φοβούνται ότι ο νέος νόμος θα αποτελέσει πρόκριμα για τη σταδιακή επιβολή απαγορεύσεων σε πλειάδα θαλάσσιων περιοχών. Παρότι τη «νύφη» καλούνται κυρίως να πληρώσουν οι φίλοι του ψαροτούφεκου στον Θερμαϊκό, μεγάλες «απώλειες» καταγράφουν και οι άλλοι ερασιτέχνες, καθώς το επιτρεπόμενο όριο αλιευμάτων ανά βάρκα μειώθηκε στα τρία κιλά, ενώ σε γενικές γραμμές το αντίστοιχο όριο, σύμφωνα με το ΠΔ 373/85, ήταν πέντε κιλά ανά άτομο(!).
«Εάν πάμε δηλαδή τρία άτομα να ψαρέψουμε με τη βάρκα μου και βγάλουμε ένα τρίκιλο χταπόδι, θα πρέπει να βολευτούμε μ’ ένα καλό πλοκάμι έκαστος», σχολιάζει με πικρό χαμόγελο ο πρόεδρος του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αλιέων Θεσσαλονίκης «Αρπαγος» κ. Χαράλαμπος Πιοτογιαννάκης. Για «αυθαίρετη καταστολή της ερασιτεχνικής αλιείας, μιας παράδοσης με ιστορία χιλιάδων ετών» μιλά ο κ. Μάκης Τσεχερίδης από τη Θεσσαλονίκη. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Σύμφωνα με το ΠΔ 373/85, τέσσερις φίλοι που έβγαιναν για ψάρεμα με το σκαφάκι τους, μπορούσαν να ψαρέψουν νομίμως έως και είκοσι κιλά. Με τη νέα νομοθετική ρύθμιση, η ίδια παρέα θα πρέπει ούτε λίγο ούτε πολύ να βολευτεί με μόλις τρία κιλά. «Η πρωτοφανής, γενικευμένη απαγόρευση του ψαροτούφεκου στον Θερμαϊκό δεν έχει προηγούμενο, ενώ παράλληλα στερείται στοιχειώδους λογικής. Τα αλιεύματα είναι κυρίως λαβράκια και κέφαλοι που υπάρχουν σε πολύ μεγάλους πληθυσμούς. Δεν τίθεται δηλαδή θέμα προστασίας των ειδών.
Η λογική του νομοθετήματος υποτίθεται ότι εναρμονίζεται με την ανάγκη για περιορισμό της υπεραλίευσης. Ωστόσο, ακόμα και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν ότι η τελευταία σχετίζεται αποκλειστικά και μόνον με συγκεκριμένους κλάδους της επαγγελματικής αλιείας. Το ερασιτεχνικό ψάρεμα και η υπεραλίευση είναι δυο έννοιες που δεν τέμνονται πουθενά», δηλώνει στο «Ψάρεμα και Φουσκωτό» ο πρόεδρος του ΣΦΥΚΘ (Σύλλογος Φίλων Υποβρύχιου Κυνηγιού Θεσσαλονίκης) κ. Πάρης Βαλσάμης, που σπεύδει να συμπληρώσει: «Με δεδομένη τη σημαντική μείωση των αλιευμάτων, οι ουσιαστικά υπόλογες δραστηριότητες παραμένουν στο απυρόβλητο». Η περιοχή που αφορά η απαγόρευση (από το ακρωτήριο Κασσάνδρας μέχρι τον Φάρο Στομίου) είναι κατά πάσα πιθανότητα μια από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα, στο επίπεδο του Θαλάσσιου Πάρκου Σποράδων και του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου.
Ειδήμονες του χώρου, ερμηνεύουν τις διατάξεις του νέου νόμου ως ευθεία υποχώρηση του νομοθέτη στις πιέσεις συγκεκριμένων επαγγελματικών κλάδων. «Επαγγελματίες και ερασιτέχνες είναι και πρέπει να παραμείνουν φίλοι και συνεργάτες. Το πρόβλημα είναι οι αυθαίρετες διαχωριστικές γραμμές που θεσπίζονται από νόμους σαν τον 68/12- 06- 09», λέει το μέλος του ΣΦΥΚΘ κ. Τσεχερίδης. Σε περίπου ένα εκατομμύριο υπολογίζονται οι εγχώριες ατομικές ερασιτεχνικές άδειες αλιείας.
Οι οργανωμένοι ερασιτέχνες είναι ωστόσο ελάχιστοι και έτσι δεν λογίζονται ακόμα ως ισχυρή «φωνή» με θέσεις και αιτήματα. Ο ΣΦΥΚΘ είναι μια από τις εξαιρέσεις του παραπάνω κανόνα. Με δυναμική παρουσία και πλήθος δραστηριοτήτων ήδη από το 1987, θα έπρεπε κανονικά να παρίσταται στο τραπέζι των συνομιλιών που οδήγησαν στον νέο νόμο. Το περίεργο είναι ότι όχι μόνο δεν τους κάλεσαν, αλλά, με συνοπτικές διαδικασίες, τους «εξόρισαν» από τον Θερμαϊκό, τον πατροπαράδοτο, θεμελιώδη ζωτικό τους χώρο. «Οι ιθύνοντες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που χειρίζονται τα θέματα της αλιείας, πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουν ότι στους ερασιτέχνες στηρίζονται ολόκληρες, ιδιαίτερα αναπτυσσόμενες αγορές με βάρκες, φουσκωτά, εξωλέμβιες, είδη αλιείας, ηλεκτρονικά, δολώματα κλπ.
Νόμοι σαν τον 68/12- 06- 09, πλήττουν άμεσα τη βιωσιμότητά τους», τονίζει στο «Εθνος Ψάρεμα & Φουσκωτό» ο κ. Βαλσάμης. Οι άνθρωποι του ΣΦΥΚΘ υπογραμμίζουν ότι είναι υπέρ της δημιουργίας θαλασσίων πάρκων με γενικευμένες αλιευτικές απαγορεύσεις, χωρίς εξαιρέσεις και φυσικά με την προϋπόθεση επαρκούς επιστημονικής τεκμηρίωσης. Κατά τη γνώμη τους, η δημιουργία πολλών μικρών πάρκων με καλή επιτήρηση και φύλαξη, θα αναπτύξει τον μέχρι στιγμής ανύπαρκτο καταδυτικό τουρισμό της χώρας μας που παραμένει σε νηπιακό στάδιο παρά τις δεκάδες χιλιάδες χλμ. ακτογραμμής. «Ο νόμος 68/12- 06- 09 αντικαθιστά τον 189/78 και το ΠΔ 373/85, κατά τρόπο που εγείρει πλήθος ερωτημάτων. Εάν ο επαγγελματίας βγάζει το ψωμί του από το ψάρεμα, το ίδιο συμβαίνει με ολόκληρους κλάδους που στηρίζονται στον ερασιτέχνη.
Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεις τον ανεξέλεγκτο, μαζικό αφανισμό και ταυτόχρονα να καταδιώκεις ανελέητα τον ερασιτέχνη που συχνά πυκνά φεύγει άπρακτος από το ψάρεμα», λέει ο κ. Πιοτογιαννάκης. «Το παράνομο κυνήγι περιορίστηκε χάρις στην ύπαρξη της Θηροφυλακής που χρηματοδοτείται από τους ίδιους τους κυνηγετικούς συλλόγους. Πιστεύουμε ότι πρέπει πλέον να αρχίσει η συζήτηση για την αναμόρφωση του συστήματος έκδοσης των αδειών αλιείας. Μάλλον πρέπει να εκδίδονται και αυτές μέσα από τους συλλόγους αντί από τα λιμεναρχεία. Ετσι κι αλλιώς εμείς έχουμε φτάσει στο σημείο να λειτουργούμε ως άτυπη ακτοφυλακή, αφού το Λιμενικό καλείται να συνεισφέρει οπουδήποτε, από τη λαθρομετανάστευση έως την αλιεία», συμπληρώνει ο κ. Βαλσάμης. Ο ΣΦΥΚΘ και συνολικά οι ψαροτουφεκάδες δηλώνουν επίσης ξεκάθαρα την αντίθεσή τους με κάθε πρακτική παράνομου υποβρύχιου κυνηγιού.
Εξαιτίας της έλλειψης ενημέρωσης, το ευρύ κοινό πολλές φορές συγχέει το ψαροτούφεκο (με ελεύθερη κατάδυση την ημέρα) με παράνομες δραστηριότητες, όπως το νυχτερινό ψαροτούφεκο, το ψαροτούφεκο με χρήση αναπνευστικών συσκευών (μπουκάλες) κλπ. Δεν έχει γίνει ακόμα ευρέως αντιληπτή η υπόσταση των διαφόρων μορφών κατάδυσης ως αυτόνομων δραστηριοτήτων, με το συγκεκριμένο επικοινωνιακό έλλειμμα να ευθύνεται για πλήθος παρεξηγήσεων. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δυνατόν να ταυτίζονται οι χιλιάδες καθ’ όλα νόμιμοι ψαροτουφεκάδες με τους λίγους παράνομους.
Η συζήτηση επεκτείνεται σε πολλά, ιδιαιτέρως σημαντικά θέματα που περνάνε μονίμως στα... ψιλά της νομοθετικής ατζέντας. «Σε καμία εξέταση λιμεναρχείου για δίπλωμα ταχυπλόου δεν υπάρχει αναφορά στη σημαδούρα ή στη σημαία της κατάδυσης, με ολέθριες συνέπειες για την ασφάλεια τόσων ανθρώπων. Ούτε το 20% των «καπεταναίων» δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη σημαδούρα και φυσικά ελάχιστοι τηρούν τη νόμιμη απόσταση των 150 μέτρων», υπογραμμίζει ο πρόεδρος του ΣΦΥΚΘ. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα διάσωσης του θαλασσίου περιβάλλοντος εγκαταλείποντας τη λογική της ποσότητας στο ψάρεμα προς όφελος της ποιότητας. Αυτή πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι η πλατφόρμα για τη μοντέρνα ερασιτεχνική αλιεία.
Παράλληλα, σε συνεργασία με το Λιμενικό Σώμα και τους τοπικούς Δήμους, πραγματοποιούμε καθαρισμούς λιμανιών. Μόνο από τον βυθό του όρμου στο Πόρτο Κουφό της Χαλκιδικής, αφαιρέσαμε πολλές μπαταρίες βάρους πενήντα κιλών η μία και τουλάχιστον τρία φορτηγά παλιά λάστιχα», εξηγεί ο κ. Τσεχερίδης. Τη δική του διάσταση καταθέτει ο κ. Απόστολος Μπέλλος, εκπαιδευτής ελεύθερης και αυτόνομης κατάδυσης, συνιδιοκτήτης μεγάλης εμπορικής και κατασκευαστικής εταιρείας του κλάδου. «Οσο περιορίζεται η πρόσβαση, τόσο θα μειώνονται οι πωλήσεις. Αυτή είναι βέβαια μια μόνο από τις παρενέργειες, αφού το κυρίαρχο ζήτημα είναι άλλο.
Είναι δυνατόν να υιοθετεί ο νομοθέτης άκριτα τις προτάσεις συγκεκριμένου κλάδου, χωρίς διαβούλευση με το σύνολο των εμπλεκομένων;» Ο κ. Μπέλλος αναφέρεται στις προτάσεις επί του νομοσχεδίου που υπέβαλε η Συνομοσπονδία Αλιέων Ελλάδος, όπου προτείνεται «η απαγόρευση της αλιείας με ψαροτούφεκο ή με καμάκι, με ή χωρίς τη χρήση φωτός», φράση που τελικά πέρασε... αυτούσια στο άρθρο 9 για την ερασιτεχνική αλιεία του πρόσφατου 68/09.
Ο κύκλος των φίλων του υποβρύχιου κυνηγιού ετοιμάζεται να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μιλά ανοιχτά για αυθαιρεσία, έλλειμμα δημοκρατίας, προχειρότητα και διαδικασίες που τελικά παραπέμπουν σε ανεξήγητες συμμαχίες κρατικών θεσμών με συντεχνιακά συμφέροντα. Το αίτημά τους είναι απλό, αυτονόητο. Διεκδικούν κατ’ αρχήν τη συμμετοχή τους στις δημόσιες διαβουλεύσεις που τους αφορούν και, σε δεύτερο χρόνο, την κατάργηση των μονομερών περιορισμών που καλείται να υποστεί η μεγάλη οικογένεια της ερασιτεχνικής αλιείας του βορρά.
Το «Εθνος Ψάρεμα & Φουσκωτό» επικοινώνησε με τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κωνσταντίνο Κιλτίδη, για να θέσει τα σχετικά ερωτήματα. «Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συνέβαλαν εποικοδομητικά στην, εδώ και τριάντα χρόνια, εκκρεμότητα της προστασίας του Θερμαϊκού. Η συνεισφορά όλων, συμπεριλαμβανομένων των ερασιτεχνών, είναι ανάλογη με το είδος των εργαλείων που χρησιμοποιούν. Πρέπει να γίνει ευρέως κατανοητό ότι, στο πλαίσιο του νέου νόμου, συμβάλλουν όλοι με αναλογικό τρόπο», εξηγεί ο κ. Κιλτίδης...
Κείμενο :Κώστας Λουκόπουλος
Ολα ξεκίνησαν από τις συστάσεις που έκανε πρόσφατα το Λιμενικό σ’ έναν ψαροτουφεκά στα ανοιχτά της Κατερίνης, που έκπληκτος πληροφορήθηκε τις λεπτομέρειες της νέας απαγόρευσης για τον Θερμαϊκό, η οποία έκανε το ντεμπούτο της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 12 Ιουνίου.
Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα και η ανησυχία είναι πλέον πανελλαδικής εμβέλειας,....
καθώς όλοι φοβούνται ότι ο νέος νόμος θα αποτελέσει πρόκριμα για τη σταδιακή επιβολή απαγορεύσεων σε πλειάδα θαλάσσιων περιοχών. Παρότι τη «νύφη» καλούνται κυρίως να πληρώσουν οι φίλοι του ψαροτούφεκου στον Θερμαϊκό, μεγάλες «απώλειες» καταγράφουν και οι άλλοι ερασιτέχνες, καθώς το επιτρεπόμενο όριο αλιευμάτων ανά βάρκα μειώθηκε στα τρία κιλά, ενώ σε γενικές γραμμές το αντίστοιχο όριο, σύμφωνα με το ΠΔ 373/85, ήταν πέντε κιλά ανά άτομο(!).
«Εάν πάμε δηλαδή τρία άτομα να ψαρέψουμε με τη βάρκα μου και βγάλουμε ένα τρίκιλο χταπόδι, θα πρέπει να βολευτούμε μ’ ένα καλό πλοκάμι έκαστος», σχολιάζει με πικρό χαμόγελο ο πρόεδρος του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αλιέων Θεσσαλονίκης «Αρπαγος» κ. Χαράλαμπος Πιοτογιαννάκης. Για «αυθαίρετη καταστολή της ερασιτεχνικής αλιείας, μιας παράδοσης με ιστορία χιλιάδων ετών» μιλά ο κ. Μάκης Τσεχερίδης από τη Θεσσαλονίκη. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Σύμφωνα με το ΠΔ 373/85, τέσσερις φίλοι που έβγαιναν για ψάρεμα με το σκαφάκι τους, μπορούσαν να ψαρέψουν νομίμως έως και είκοσι κιλά. Με τη νέα νομοθετική ρύθμιση, η ίδια παρέα θα πρέπει ούτε λίγο ούτε πολύ να βολευτεί με μόλις τρία κιλά. «Η πρωτοφανής, γενικευμένη απαγόρευση του ψαροτούφεκου στον Θερμαϊκό δεν έχει προηγούμενο, ενώ παράλληλα στερείται στοιχειώδους λογικής. Τα αλιεύματα είναι κυρίως λαβράκια και κέφαλοι που υπάρχουν σε πολύ μεγάλους πληθυσμούς. Δεν τίθεται δηλαδή θέμα προστασίας των ειδών.
Η λογική του νομοθετήματος υποτίθεται ότι εναρμονίζεται με την ανάγκη για περιορισμό της υπεραλίευσης. Ωστόσο, ακόμα και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν ότι η τελευταία σχετίζεται αποκλειστικά και μόνον με συγκεκριμένους κλάδους της επαγγελματικής αλιείας. Το ερασιτεχνικό ψάρεμα και η υπεραλίευση είναι δυο έννοιες που δεν τέμνονται πουθενά», δηλώνει στο «Ψάρεμα και Φουσκωτό» ο πρόεδρος του ΣΦΥΚΘ (Σύλλογος Φίλων Υποβρύχιου Κυνηγιού Θεσσαλονίκης) κ. Πάρης Βαλσάμης, που σπεύδει να συμπληρώσει: «Με δεδομένη τη σημαντική μείωση των αλιευμάτων, οι ουσιαστικά υπόλογες δραστηριότητες παραμένουν στο απυρόβλητο». Η περιοχή που αφορά η απαγόρευση (από το ακρωτήριο Κασσάνδρας μέχρι τον Φάρο Στομίου) είναι κατά πάσα πιθανότητα μια από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα, στο επίπεδο του Θαλάσσιου Πάρκου Σποράδων και του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου.
Ειδήμονες του χώρου, ερμηνεύουν τις διατάξεις του νέου νόμου ως ευθεία υποχώρηση του νομοθέτη στις πιέσεις συγκεκριμένων επαγγελματικών κλάδων. «Επαγγελματίες και ερασιτέχνες είναι και πρέπει να παραμείνουν φίλοι και συνεργάτες. Το πρόβλημα είναι οι αυθαίρετες διαχωριστικές γραμμές που θεσπίζονται από νόμους σαν τον 68/12- 06- 09», λέει το μέλος του ΣΦΥΚΘ κ. Τσεχερίδης. Σε περίπου ένα εκατομμύριο υπολογίζονται οι εγχώριες ατομικές ερασιτεχνικές άδειες αλιείας.
Οι οργανωμένοι ερασιτέχνες είναι ωστόσο ελάχιστοι και έτσι δεν λογίζονται ακόμα ως ισχυρή «φωνή» με θέσεις και αιτήματα. Ο ΣΦΥΚΘ είναι μια από τις εξαιρέσεις του παραπάνω κανόνα. Με δυναμική παρουσία και πλήθος δραστηριοτήτων ήδη από το 1987, θα έπρεπε κανονικά να παρίσταται στο τραπέζι των συνομιλιών που οδήγησαν στον νέο νόμο. Το περίεργο είναι ότι όχι μόνο δεν τους κάλεσαν, αλλά, με συνοπτικές διαδικασίες, τους «εξόρισαν» από τον Θερμαϊκό, τον πατροπαράδοτο, θεμελιώδη ζωτικό τους χώρο. «Οι ιθύνοντες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που χειρίζονται τα θέματα της αλιείας, πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουν ότι στους ερασιτέχνες στηρίζονται ολόκληρες, ιδιαίτερα αναπτυσσόμενες αγορές με βάρκες, φουσκωτά, εξωλέμβιες, είδη αλιείας, ηλεκτρονικά, δολώματα κλπ.
Νόμοι σαν τον 68/12- 06- 09, πλήττουν άμεσα τη βιωσιμότητά τους», τονίζει στο «Εθνος Ψάρεμα & Φουσκωτό» ο κ. Βαλσάμης. Οι άνθρωποι του ΣΦΥΚΘ υπογραμμίζουν ότι είναι υπέρ της δημιουργίας θαλασσίων πάρκων με γενικευμένες αλιευτικές απαγορεύσεις, χωρίς εξαιρέσεις και φυσικά με την προϋπόθεση επαρκούς επιστημονικής τεκμηρίωσης. Κατά τη γνώμη τους, η δημιουργία πολλών μικρών πάρκων με καλή επιτήρηση και φύλαξη, θα αναπτύξει τον μέχρι στιγμής ανύπαρκτο καταδυτικό τουρισμό της χώρας μας που παραμένει σε νηπιακό στάδιο παρά τις δεκάδες χιλιάδες χλμ. ακτογραμμής. «Ο νόμος 68/12- 06- 09 αντικαθιστά τον 189/78 και το ΠΔ 373/85, κατά τρόπο που εγείρει πλήθος ερωτημάτων. Εάν ο επαγγελματίας βγάζει το ψωμί του από το ψάρεμα, το ίδιο συμβαίνει με ολόκληρους κλάδους που στηρίζονται στον ερασιτέχνη.
Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεις τον ανεξέλεγκτο, μαζικό αφανισμό και ταυτόχρονα να καταδιώκεις ανελέητα τον ερασιτέχνη που συχνά πυκνά φεύγει άπρακτος από το ψάρεμα», λέει ο κ. Πιοτογιαννάκης. «Το παράνομο κυνήγι περιορίστηκε χάρις στην ύπαρξη της Θηροφυλακής που χρηματοδοτείται από τους ίδιους τους κυνηγετικούς συλλόγους. Πιστεύουμε ότι πρέπει πλέον να αρχίσει η συζήτηση για την αναμόρφωση του συστήματος έκδοσης των αδειών αλιείας. Μάλλον πρέπει να εκδίδονται και αυτές μέσα από τους συλλόγους αντί από τα λιμεναρχεία. Ετσι κι αλλιώς εμείς έχουμε φτάσει στο σημείο να λειτουργούμε ως άτυπη ακτοφυλακή, αφού το Λιμενικό καλείται να συνεισφέρει οπουδήποτε, από τη λαθρομετανάστευση έως την αλιεία», συμπληρώνει ο κ. Βαλσάμης. Ο ΣΦΥΚΘ και συνολικά οι ψαροτουφεκάδες δηλώνουν επίσης ξεκάθαρα την αντίθεσή τους με κάθε πρακτική παράνομου υποβρύχιου κυνηγιού.
Εξαιτίας της έλλειψης ενημέρωσης, το ευρύ κοινό πολλές φορές συγχέει το ψαροτούφεκο (με ελεύθερη κατάδυση την ημέρα) με παράνομες δραστηριότητες, όπως το νυχτερινό ψαροτούφεκο, το ψαροτούφεκο με χρήση αναπνευστικών συσκευών (μπουκάλες) κλπ. Δεν έχει γίνει ακόμα ευρέως αντιληπτή η υπόσταση των διαφόρων μορφών κατάδυσης ως αυτόνομων δραστηριοτήτων, με το συγκεκριμένο επικοινωνιακό έλλειμμα να ευθύνεται για πλήθος παρεξηγήσεων. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δυνατόν να ταυτίζονται οι χιλιάδες καθ’ όλα νόμιμοι ψαροτουφεκάδες με τους λίγους παράνομους.
Η συζήτηση επεκτείνεται σε πολλά, ιδιαιτέρως σημαντικά θέματα που περνάνε μονίμως στα... ψιλά της νομοθετικής ατζέντας. «Σε καμία εξέταση λιμεναρχείου για δίπλωμα ταχυπλόου δεν υπάρχει αναφορά στη σημαδούρα ή στη σημαία της κατάδυσης, με ολέθριες συνέπειες για την ασφάλεια τόσων ανθρώπων. Ούτε το 20% των «καπεταναίων» δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη σημαδούρα και φυσικά ελάχιστοι τηρούν τη νόμιμη απόσταση των 150 μέτρων», υπογραμμίζει ο πρόεδρος του ΣΦΥΚΘ. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα διάσωσης του θαλασσίου περιβάλλοντος εγκαταλείποντας τη λογική της ποσότητας στο ψάρεμα προς όφελος της ποιότητας. Αυτή πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι η πλατφόρμα για τη μοντέρνα ερασιτεχνική αλιεία.
Παράλληλα, σε συνεργασία με το Λιμενικό Σώμα και τους τοπικούς Δήμους, πραγματοποιούμε καθαρισμούς λιμανιών. Μόνο από τον βυθό του όρμου στο Πόρτο Κουφό της Χαλκιδικής, αφαιρέσαμε πολλές μπαταρίες βάρους πενήντα κιλών η μία και τουλάχιστον τρία φορτηγά παλιά λάστιχα», εξηγεί ο κ. Τσεχερίδης. Τη δική του διάσταση καταθέτει ο κ. Απόστολος Μπέλλος, εκπαιδευτής ελεύθερης και αυτόνομης κατάδυσης, συνιδιοκτήτης μεγάλης εμπορικής και κατασκευαστικής εταιρείας του κλάδου. «Οσο περιορίζεται η πρόσβαση, τόσο θα μειώνονται οι πωλήσεις. Αυτή είναι βέβαια μια μόνο από τις παρενέργειες, αφού το κυρίαρχο ζήτημα είναι άλλο.
Είναι δυνατόν να υιοθετεί ο νομοθέτης άκριτα τις προτάσεις συγκεκριμένου κλάδου, χωρίς διαβούλευση με το σύνολο των εμπλεκομένων;» Ο κ. Μπέλλος αναφέρεται στις προτάσεις επί του νομοσχεδίου που υπέβαλε η Συνομοσπονδία Αλιέων Ελλάδος, όπου προτείνεται «η απαγόρευση της αλιείας με ψαροτούφεκο ή με καμάκι, με ή χωρίς τη χρήση φωτός», φράση που τελικά πέρασε... αυτούσια στο άρθρο 9 για την ερασιτεχνική αλιεία του πρόσφατου 68/09.
Ο κύκλος των φίλων του υποβρύχιου κυνηγιού ετοιμάζεται να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μιλά ανοιχτά για αυθαιρεσία, έλλειμμα δημοκρατίας, προχειρότητα και διαδικασίες που τελικά παραπέμπουν σε ανεξήγητες συμμαχίες κρατικών θεσμών με συντεχνιακά συμφέροντα. Το αίτημά τους είναι απλό, αυτονόητο. Διεκδικούν κατ’ αρχήν τη συμμετοχή τους στις δημόσιες διαβουλεύσεις που τους αφορούν και, σε δεύτερο χρόνο, την κατάργηση των μονομερών περιορισμών που καλείται να υποστεί η μεγάλη οικογένεια της ερασιτεχνικής αλιείας του βορρά.
Το «Εθνος Ψάρεμα & Φουσκωτό» επικοινώνησε με τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κωνσταντίνο Κιλτίδη, για να θέσει τα σχετικά ερωτήματα. «Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συνέβαλαν εποικοδομητικά στην, εδώ και τριάντα χρόνια, εκκρεμότητα της προστασίας του Θερμαϊκού. Η συνεισφορά όλων, συμπεριλαμβανομένων των ερασιτεχνών, είναι ανάλογη με το είδος των εργαλείων που χρησιμοποιούν. Πρέπει να γίνει ευρέως κατανοητό ότι, στο πλαίσιο του νέου νόμου, συμβάλλουν όλοι με αναλογικό τρόπο», εξηγεί ο κ. Κιλτίδης...
Κείμενο :Κώστας Λουκόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.