σήμα κινδύνου .... η Ουγγαρία καταρρέει.....

Tου Σταυρου Τζιμα

Ενώ οι φήμες περί πτώχευσης της Ελλάδας και για έξοδό της από την Ευρωζώνη δίνουν και παίρνουν όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και διεθνώς, ήρθε μια ομοιοπαθής χώρα, η Ουγγαρία να τροφοδοτήσει πανικό. Για όσους δεν θυμούνται, ο αντιπρόεδρος της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης των συντηρητικών, Λάζους Κόζα, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η χώρα του, που τελεί υπό την επιτήρηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ε.Ε. και κατά τις εκτιμήσεις διεθνών οίκων έχει αρχίσει να βλέπει φως ανάκαμψης στο βάθος του τούνελ, δεν απέχει πολύ από τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα. Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου και εισπράχθηκε από τις αγορές ως σήμα κινδύνου ότι η Ουγγαρία καταρρέει
.Τα spreads ανέβηκαν, τα χρηματιστήρια έκαναν βουτιά και κρύος ιδρώτας κατέλαβε την Αθήνα, αλλά και τις Βρυξέλλες.

Ηταν έτσι τα πράγματα; Αποδείχθηκε πως όχι. Επρόκειτο για εσωτερικό πολιτικό παιγνίδι, με την κυβέρνηση να συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει τις ανέξοδες προεκλογικές εξαγγελίες της γιατί θα τιναχτεί το πρόγραμμα εξόδου από την κρίση στον αέρα και τώρα να προσπαθεί να δικαιολογηθεί φορτώνοντας την αδυναμία της στην κεντροαριστερή προκάτοχό της. Η σημερινή κυβέρνηση είχε εναντιωθεί ως αντιπολίτευση στα μέτρα που επιβλήθηκαν από το ΔΝΤ και θριάμβευσε στις εκλογές, εισπράττοντας την φθορά των σοσιαλιστών. Τώρα όμως πρέπει να περάσει από το ταμείο: να ανεβάσει τους μισθούς και να εφαρμόσει μέτρα ανακούφισης του χειμαζόμενου πληθυσμού, όπως είχε υποσχεθεί. Ολα αυτά όμως απαιτούν παρεκκλίσεις από το υλοποιούμενο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας και επειδή κάτι τέτοιο θα ρίξει τη χώρα στον γκρεμό, άρχισε το γνωστό παραμύθι: ξέρετε, δεν μπορούμε να σας δώσουμε αυτά που σας τάξαμε γιατί η κατάσταση που παραλάβαμε, έλλειμμα κ.λπ., ήταν πολύ χειρότερη από αυτήν που εμφάνιζαν οι προηγούμενοι.

Ποια ήταν η συνέχεια; Με το που τόλμησαν να ψελλίσουν έστω κάποιες δικαιολογίες, οι κυβερνώντες δέχτηκαν κατακέφαλα το χτύπημα του μαστιγίου από τους διεθνείς δανειστές και έβαλαν αμέσως το κεφάλι μέσα. Αλλωστε, δεν είναι καθόλου άμοιροι ευθυνών και οι ίδιοι για το ότι έφτασε η Ουγγαρία στα πρόθυρα της κατάρρευσης, αφού φεύγοντας το 2002 είχαν αφήσει μιαν άρρωστη οικονομία με έλλειμμα 8% και σήμερα είναι 4,2%.

Η Ουγγαρία αποτελεί μέρος του πολιτικού παράδοξου το οποίο συντελείται σε χώρες της Ευρώπης. Συνίσταται αυτό το παράδοξο στο ότι τα κόμματα της λαϊκής Δεξιάς εναντιώνονται στα μέτρα λιτότητας για ψηφοθηρικούς λόγους, αφήνοντας να βγάλουν το φίδι από την τρύπα κεντροαριστερές κυβερνήσεις οι οποίες αποδεικνύονται υπάκουα παιδιά στις επιταγές του ιδεολογικά μισητού ΔΝΤ.

Εχει, λοιπόν, ενδιαφέρον και για την ελληνική πραγματικότητα να δούμε πως θα κυβερνήσουν οι θριαμβευτές των εκλογών του Απριλίου του Βίκτορ Ορμπαν και πολέμιοι της επιλογής του ΔΝΤ, που αναγκάζονται ν’ αφήσουν κατά μέρος τις εκθέσεις ιδεών.

http://news.kathimerini.gr