15 Μαρ 2010

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΤΑΙΝΕ.... δεν ειναι παραξενο που καλυπτονται...ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ...


Αυτό που δεν λένε στο ρωμιό οι ταγοί του είναι, ότι για τη σημερινή αδιέξοδη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας δεν φταίει ούτε η διεθνής οικονομική κρίση, ούτε οι επιθέσεις των κερδοσκόπων στο ευρώ, ούτε οι κακοί Γερμανοί, που δεν μας δανείζουν, αλλά ότι η χώρα οδηγήθηκε αυτοβούλως σε αυτή την κατάσταση εντελώς ανεξάρτητα από τις παραπάνω εκ τού πονηρού παρουσιαζόμενες ως αιτίες.





Και ιδού πώς:



Επί τρείς δεκαετίες ύπαρξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και ειδικά στις δεκαετίες του 1980 και 1990) η Νεοελλάδα δέχτηκε έναν πακτωλό χρηματικών επιδοτήσεων, επιχορηγήσεων, ενισχύσεων, χρηματικών πακέτων, κεφαλαίων κ.λπ. από τα διάφορα ευρωπαϊκά κοινοτικά ταμεία. Τέτοιες κολοσσιαίες ποσότητες χρήματος δεν είχαν εισρεύσει ποτέ στο νεοελληνικό κράτος. Πρέπει επίσης να επισημανθεί, ότι τα χρήματα αυτά δόθηκαν δωρεάν με μόνη «υποχρέωση» της Νεοελλάδας να τα χρησιμοποιήσει για να φτιάξει υποδομές σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας, π.χ. ασφαλείς δημόσιους αυτοκινητοδρόμους και λιμάνια, σοβαρό δημόσιο σύστημα υγείας, αποτελεσματικές δημόσιες υπηρεσίες κ.λπ..



Τεράστιες ποσότητες χρημάτων χαρίστηκαν επίσης (μέσω κρατικών διόδων) σε ιδιώτες, που θεωρήθηκε, ότι εκπλήρωναν προδιαγραφές σοβαρών επενδυτών, ώστε να δημιουργηθούν γερές βάσεις για μια αγροτική και βιομηχανική παραγωγή σύγχρονου τύπου. Οι λίγο μεγαλύτεροι θα θυμούνται την καταναλωτική (αλλά όχι και παραγωγική) ευμάρεια, ειδικά της δεκαετίας του 1980. Θα θυμούνται μια άλλη Νεοελλάδα, η οποία (σε αντίθεση με τη σημερινή) έδινε την εντύπωση, ότι κολυμπούσε στο χρήμα και στην ευθυμία.



Το πρόβλημα με όλα αυτά τα μυθώδη χρηματικά πακέτα, που χορηγήθηκαν στη Νεοελλάδα είναι, ότι η διαμοίρασή τους και ο τρόπος διαχείρισής τους δεν έγιναν από τους χορηγούς τους (δηλαδή από την τότε Ε.Ο.Κ.), αλλά (σύμφωνα με το στερεότυπο των αφελών κουτόφραγκων, που τους εξαπατά ο κάθε κουτοπόνηρος νεοέλληνας ταξιτζής), χωρίς να προσπαθήσει η Ε.Ο.Κ. να αποσπάσει καμμία εγγύηση για τον τρόπο διαχείρισής τους, δόθηκαν εν λευκώ στο νεοελληνικό κρατίδιο (ένα εγγενώς παραδομένο στην απόλυτη διαφθορά νεοβυζαντινό απολειφάδι - βλ. Διαφθορά - διαπλοκή: Από το Βυζάντιο... στο Βατοπέδι).



Το αναμενόμενο αποτέλεσμα ήταν, ότι:



α. Τα χρήματα που προορίζονταν για την ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων δόθηκαν σε «ημετέρους» με ανύπαρκτη επενδυτική διάθεση, οι οποίοι (σαν γνήσια ελλαδίτικα βλαχαδερά) «επένδυσαν» μέχρι την τελευταία δεκάρα στην προσωπική τους νεόπλουτη κατανάλωση αγοράζοντας Mercedes, φτιάχνοντας δύο και τρία εξοχικά σπίτια (κατά προτίμηση με πισίνα), ή φυγαδεύοντας το «παραδάκι» σε ελβετικές τράπεζες κ.λπ. (υπολογίζεται ότι, μόνο το 1/40 των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων προς νεοέλληνες ιδιώτες διατέθηκε τελικά σε επενδυτικές δραστηριότητες…).



β. Tα χρήματα που προορίζονταν για την τεχνική αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα (π.χ. την δημιουργία ενός σύγχρονου φοροελεγκτικού μηχανισμού, από τον οποίο δεν θα μπορούσε εύκολα να ξεφύγει κάποιος) και για την δραστική αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών, κατασπαταλήθηκαν σε παχυλά επιδόματα διευθυντών, υποδιευθυντών, γραμματέων, συνδικαλιστών (και στις γκόμενες όλων αυτών), σε αγορές υπερπολυτελών αυτοκινήτων για τα πρωτοκλασάτα στελέχη υπουργείων και άλλων δημοσίων οργανισμών, σε «λαδώματα» και «μίζες» πολιτικών κάθε φορά που γνωστοί τους μεγαλοεργολάβοι επρόκειτο να αναλάβουν (με «αδιάβλητους» φυσικά διαγωνισμούς…) δημόσια «έργα» (π.χ. εθνικοί δρόμοι επικίνδυνα ελεεινής ποιότητας, ή άχρηστα, αλλά υπερτιμολογημένα φτηνιάρικα «έργα» ενός εντελώς επιφανειακού και βιτρινοειδούς «εξευρωπαϊσμού» της χώρας), σε διάφορες υπερτιμολογήσεις, σε δήθεν χρηματοδότηση εικονικών επιμορφωτικών δραστηριοτήτων (ψευδοσεμιναρίων με εντυπωσιακούς τίτλους, για να «ψαρώνουν» οι αφελείς Ευρωπαίοι) και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.



γ. Oι εγχώριοι αγρότες (οι πραγματικοί και όχι του Κολωνακίου), έρμαια και τότε, όπως σήμερα, των παρασιτικών χονδρεμπόρων μεσαζόντων, αποκοιμήθηκαν κυριολεκτικά με τις αγροτικές ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και δεν έφτιαξαν υποδομές, ώστε να ανταγωνιστούν και να ξεριζώσουν το κοινωνικοοικονομικό καρκίνωμα της χονδρεμπορικής μεσιτείας αγροτικών προϊόντων (βλ. π.χ. καρτέλ γαλακτοκομικών κ.ά.), που τούς πατάει σαν μπότα στο πρόσωπο, ώστε να «παίζουν στα ίσα» τους αγρότες της Γαλλίας, της Ολλανδίας κ.ά..

Θεόδωρος Α. Λαμπρόπουλος..διαβαστε περισσοτερα στο http://http//freeinquiry.gr/webfiles/pro.php?id=1210

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.