Ποιος γλυκοκοιτάζει το οικόπεδο που λέγεται... Ελλάδα;

Γράφει η Γιώτα Ηλιού

Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθούμε «πράξεις» που θυμίζουν μια μαθηματική εξίσωση. Ποιος προσθέτει και ποιος αφαιρεί; Ποιος κάνει τον λογαριασμό; Ποιος θέλει τι;

Προσθαφαιρέστε: Ραντεβού, κρυφά και φανερά, ταξίδια, διαβουλεύσεις, μέτρα λιτότητας, θεσμοί που τείνουν να ξεπεραστούν, δάνεια, επιβίωση Ε.Ε. και Ελλάδας και στο τέλος, το μεγάλο ζητούμενο: Κερδοσκόποι.

Ποιοι είναι αυτοί οι κερδοσκόποι και τι θέλουν; Αναζητούν χρήμα; Και για πόσο θα μας το «κλέβουν», αλλά και για πόσο και πόσο θα μας το χρεώνουν; Μήπως ζητούν και κάτι ακόμα;

Ας κάνουμε τη δική μας εξίσωση. Σημειώστε:

Χένρι Κίσινγκερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών, ΗΠΑ, 1974, Νέα τάξη πραγμάτων:

«Σκοπός είναι να δημιουργηθεί μία συνολική στρατηγική για τις ΗΠΑ, μια νέα τάξη μπορεί να δημιουργηθεί, είναι ευκαιρία μέσα από την παρούσα κρίση».

Ουάσιγκτον 1974: «Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι αυτό το λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθειά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες, έτσι ίσως τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν, εννοώ να χτυπήσουμε τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε τη δυνατότητά τους να αναπτύσσονται , να διακρίνουν τους εαυτού τους, να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να περάσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικά μας σχέδια στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή».

Πριν συνεχίσουμε, απαντήστε έστω και πρόχειρα στο ερώτημα: Τι από όλα αυτά έχουν καταφέρει; Πόσες εκπτώσεις και «παραχωρήσεις» έχουν γίνει;... Στις σύγχρονες κοινωνίες έχουμε τις εξής οικονομικές τάξεις:

* Η ανώτερη τάξη κατέχει όλο το χρήμα και δεν πληρώνει φόρους.

* Η μεσαία τάξη πληρώνει όλους τους φόρους και κάνει όλη τη δουλειά.

* Η φτωχότερη τάξη είναι αυτή που ζει με τον φόβο της επιβίωσης.

Ποια είναι η νέα τάξη πραγμάτων, η νέα τάξη που θα έχει στα χέρια της την εξουσία του πλανήτη, που θα δανείζει με επαχθείς όρους και θα καθορίζει τις τύχες ιστορικών εθνών, που θα κερδοσκοπεί και θα τρομοκρατεί την κατώτερη τάξη;

Ποια είναι η νέα τάξη, που θα επιτρέπει μόνο μέσω φορολογίας των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα την υπερθέρμανση του πλανήτη;

Σημειώστε και πάλι...

Ο κ. John Perkins, στέλεχος της CIA, οικονομικός εκτελεστής και συγγραφέας του βιβλίου «Καταθέσεις ενός οικονομικού εκτελεστή», είχε αποστολή να σχεδιάζει κυβερνητικά συμβόλαια, που θα φαίνονταν ιδανικά, αλλά ο πραγματικός στόχος θα ήταν να «υποδουλώσει» μια χώρα σε χρέος και να την κρατήσει υποδουλωμένη για πάντα.

Γιατί ως γνωστόν, όποιος χρωστάει, μόνο «Ναι» μπορεί να λέει σ’ αυτόν που του έχει δανείσει χρήματα.

Συμβαίνει αυτό με την Ελλάδα και την Ε.Ε.;

Τα ξένα lobbies ήδη μας έχουν στο χέρι. Τι άλλο θέλουν;

Μήπως το καλύτερο οικόπεδο στον πλανήτη;

Ευάερο, ευήλιο, δίπλα στο θαλάσσιο μετρό, που οδηγεί παντού, με πολλά καλούδια στα υπόγειά του. Πετρέλαιο, ουράνιο, φυσικό αέριο, διαμάντια, μέταλλα κ.λπ., που θα μπορούσαν να μας έχουν καταστήσει υπερδύναμη.

John Perkins: «Ο πιο κοινός τρόπος να δράσουμε είναι να εντοπίσουμε μία χώρα που διαθέτει πόρους, όπως πετρέλαιο και μετά θα κανονίσουμε ένα τεράστιο δάνειο για τη χώρα αυτή, από την παγκόσμια τράπεζα ή έναν από τους αδερφούς οργανισμούς (ΔΝΤ). Αλλά τα χρήματα ποτέ δεν πάνε στην πραγματικότητα στη χώρα αυτή. Πηγαίνουν σε μεγάλες εταιρείες για να χτίσουν έργα υποδομής σ’ αυτήν τη χώρα. Εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, βιομηχανικά πάρκα, λιμάνια.

Πραγματικό κέρδος έχουν οι λίγοι και πλούσιοι. Και φυσικά οι εταιρείες μας.

Στην πραγματικότητα δεν βοηθούν την πλειοψηφία των ανθρώπων. Εντούτοις, αυτοί οι άνθρωποι σε όλη τη χώρα υπομένουν και κρατάνε το τεράστιο χρέος.

Το χρέος είναι τόσο μεγάλο, που είναι αδύνατο να εξοφληθεί. Και αυτό είναι μέρος του σχεδίου. Δεν μπορούν να το ξεπληρώσουν. Και εμείς οι οικονομικοί εκτελεστές πάμε πίσω και τους λέμε: Μας οφείλετε πολλά λεφτά και δεν μπορείτε να πληρώσετε το χρέος σας. Οπότε, πουλήστε το πετρέλαιό σας πολύ φθηνά στις δικές μας εταιρείες. Επιτρέψτε μας να χτίσουμε στρατιωτική βάση στη χώρα σας ή στείλτε στρατεύματα για να υποστηρίξουν τα δικά μας. Όπως στο Ιράκ, ή ψηφίστε υπέρ μας στη σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών ή ιδιωτικοποιήστε την εταιρεία ύδρευσης και ηλεκτρισμού και πουλήστε σε δικές μας εταιρείες.

Είναι τυπικός ο τρόπος που λειτουργεί το ΔΝΤ και η παγκόσμια Τράπεζα. Χρεώνουν μία χώρα και το χρέος είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορούν να το αποπληρώσουν. Και μετά προσφέρονται να αναχρηματοδοτήσουν αυτό το χρέος και να πληρωθούν με περισσότερο τόκο. Και εσύ απαιτείς αυτό το αντάλλαγμα που αποκαλείς “εξάρτηση” ή “καλή διακυβέρνηση”, το οποίο βασικά σημαίνει ότι πρέπει να ξεπουλήσουν τους πόρους τους, συμπεριλαμβάνοντας πολλές από τις κοινωνικές υπηρεσίες, τις εταιρείες κοινής ωφέλειας, τα εκπαιδευτικά συστήματα μερικές φορές τα ποινικά τους συστήματα, τα ασφαλιστικά τους συστήματα σε ξένες εταιρείες».


πηγη "Ανεμογκαστρι"