Γκαντεμης

Είναι
> > ένας τύπος στον πάγκο του μπαρ,
> > σκυμμένος, βαρύς και ασήκωτος
> > και κοιτάζει
> > συνέχεια το ποτήρι του επί μισή
> > ώρα, εντελώς ακίνητος. Κάποιος
> > άλλος, αλέγρος
> > και καλαμπουρτζής, που έπαιζε
> > μπιλιάρδο με τις ώρες, τον βλέπει
> > έτσι, να
> > κοιτάζει το ποτό του ατελείωτα
> > και να μην πίνει και για πλάκα
> > αρπάζει το
> > ποτήρι και το κατεβάζει
> > μονορούφι. Ο θλιμμένος βάζει τα
> > κλάμματα:
> >
> > -
> > Έλα ρε φιλάρα, μια πλάκα κάναμε!
> > Θα σου παραγγείλω ένα ίδιο,
> > κερνάω εγώ.. Δεν
> > γουστάρω να βλέπω άντρες να
> > κλαίνε!
> >
> > Και
> > εκείνος:
> >
> > -
> > Δεν είναι αυτό. Είναι που η
> > σημερινή μέρα είναι η χειρότερη
> > της ζωής μου.
> > Πρώτα, παρακοιμήθηκα το πρωί
> > και άργησα να πάω στο γραφείο. Το
> > αφεντικό μου
> > τσατίστηκε και με απέλυσε.
> > Βγαίνω να πάρω το αυτοκίνητό μου
> > και μου το είχαν
> > κλέψει. Το δήλωσα στην
> > αστυνομία και μου είπαν "καλά
> > κρασιά που θα το
> > ξαναβρείς". Παίρνω ένα ταξί
> > να γυρίσω σπίτι και ξεχνάω μέσα
> > το πορτοφόλι
> > με όλες τις πιστωτικές κάρτες.
> > Το παρατηρώ τελευταία στιγμή,
> > φωνάζω τον
> > ταξιτζή να σταματήσει και
> > αυτός την κοπάνισε ρίχνοντάς μου
> > μια μούτζα. Μπαίνω
> > στο διαμέρισμα και πέφτω απάνω
> > στη γυναίκα μου στο κρεβάτι με
> > τον θυρωρό.
> > Φεύγω αηδιασμένος, μπαίνω σ'
> > αυτό εδώ το μπαρ κι απάνω που
> > ετοιμαζόμουνα να
> > βάλω ένα τέλος στη ζωή μου,
> > εμφανίζεσαι εσύ και μου πίνεις
> > το δηλητήριο!
> > Είμαι ή δεν είμαι
> > γκαντέμης;
Μας το εστειλε Σπυρος Σολομωνιδης