15 Ιαν 2017

Τα χιόνια του φωταγωγού...

Το χειμώνα των μετεωρολόγων δεν τον φοβάμαι.
Θα περάσει.
Τη βαρυχειμωνιά πίσω απ’ τις πόρτες των σπιτιών τρέμω.
Τις αγωνίες που πέφτουν σα πυκνές νιφάδες σε κάτι υγρά διαμερίσματα με γλίσχρα μέσα.

«Θα φτάσει το πετρέλαιο;»
«Mήπως βάλουν υγρασία οι τοίχοι;»
«Κι αν αρρωστήσει το παιδί τι θα κάνουμε;»

Εδώ δεν υπάρχει ..συνεργείο διάσωσης. Ούτε εκχιονιστικό, ούτε αλάτι που να λιώνει τους πάγους.
Μόνο μια ύστατη προσπάθεια την ώρα που κοιμάται…
Να σκεπάσεις τα όνειρά του.

Με ό,τι σου βρίσκεται πρόχειρο να το ζεστάνεις. Εν ανάγκη… και με τα καυτά σου δάκρυα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.