11 Σεπ 2013

Ήρθε η ώρα συνάδελφέ μου!...Οι κερασιές δεν ανθίζουν μόνο την Άνοιξη


Όταν η άλλη πλευρά, οπλισμένη με τη θεοσοφία της αγοράς, προτάσσει τα φθηνά οικόσημα και τα τσίγκινα εξαπτέρυγα της ιδιωτικοποίησης και του ξεθεμελιώματος του δημόσιου σχολείου, όταν κηρύσσει από τον άμβωνα την συντριβή των εκπαιδευτικών και σφυρηλατεί νέες χειροπέδες στη γνώση, όταν ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες περιφέρουν το άθλιο σώμα ενός τσακισμένου σχολείου ως αναστάσιμο, όταν το κράτος και η βία σφίγγουν για μια ακόμη φορά τα δεσμά του Προμηθέα…
Τότε  επιβάλλεται ΕΜΕΙΣ να κάνουμε τους δικούς μας ισολογισμούς, να καθαρίσουμε τα μάτια μας από τις χρόνιες τσίμπλες, να «ξορκίσουμε» την παραλυσία και να τραβήξουμε τις σωστές διαχωριστικές γραμμές, ενάντια στους «πουρκουάδες», τους ...
ριψάσπιδες και τα σκιάχτρα που φυτεύονται δίπλα μας.
Οργανωμένα. Όχι χωριστά, ούτε υποταγμένα. Με το σύνθημα που ενώνει την τάξη: Ανατροπή αυτής της πολιτικής που στέλνει εμάς και τα παιδιά μας στην κόλαση. Να τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Κυβέρνηση – Ευρωπαϊκή Ένωση – ΔΝΤ φτιάχνουν φέρετρα για εμάς και ψυχιατρεία για τους γιους και τις κόρες μας. Ένα είναι σίγουρο: εάν δεν αλλάξουμε τον κόσμο, πολλοί θα αλλάξουμε κόσμο. Ένα είναι επίσης σίγουρο: Κάθε λαβύρινθος και κάθε μινώταυρος μπορεί να αντιμετωπιστεί!

Ήρθε η ώρα συνάδελφέ μου!

Μίλησε στους μαθητές σου και στους γονείς τους με απλά λόγια για τα εκπαιδευτικά προβλήματα, για τη φτώχεια και την ανεργία, για το μέλλον που ετοιμάζει ο σύγχρονος Ηρώδης, για το φασισμό που καραδοκεί, για την κοινότητα συμφερόντων μαθητών-δασκάλων-εργαζομένων, για  τους αναγκαίους κοινούς αγώνες που πρέπει να γίνουν. 
Πρόβαλε το ρόλο του δασκάλου - εμψυχωτή, αρνήσου τη μετατροπή σου σε μικρόψυχο ελεγκτή, σε συμβολαιογράφο επιδόσεων, μην αφήνεις να σε μετατρέψουν σε κακοπληρωμένο τεχνικό χωρίς διάθεση και χαμόγελο.
Μίλησε με το συνάδελφό σου, συζήτησε μαζί του τα κοινά σας προβλήματα, στήριξέ τον, κάνε τη σταματημένη του καρδιά να λειτουργήσει και πάλι, φτιάξε μαζί του και με άλλους  τον «κύκλο των ποιητών» του σχολείου σου, που θα εμπνεύσει, θα υψώσει πύργο ατίθασο στην όποια αυθαιρεσία της διοίκησης.
Συνδέσου με τα συνδικαλιστικά σου όργανα, γύρισε την πλάτη σου στους συμβιβασμένους-ιδιοτελείς, φτιάξε επιτροπές αγώνα με δραστήριους-δυσαρεστημένους, άλλαξε τους συσχετισμούς, δώσε να καταλάβουν ότι εσείς θα δώσετε τη μάχη γιατί εσάς αφορά ο πόλεμος και η καταστροφή ή η σωτηρία. Πείσε ότι δεν πρέπει να περιμένουν ν' ακούσουν καμπάνες για να σηκωθούν από τον ύπνο, τα σήμαντρα εσείς θα τα ηχήσετε από μόνοι σας!  Δείξε, με την υπομονή και την επιμονή που απαιτεί η γνώση ότι ο αγώνας είναι δίκαιος, μακρύς και επίμονος,  ότι ο αντίπαλος φαντάζει μεγάλος μόνο επειδή ο κόσμος της εργασίας είναι γονατισμένος. Δώσε το χέρι σου σε όποιον πασχίζει να σηκωθεί.
Εξήγησε ξανά και ξανά ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν υπάρχει πλέον λύση ατομική. Δεν υπάρχει σωτηρία χωρίς θυσίες. Δεν υπάρχουν κόλπα για να ξεφύγει κανείς. Πες το καθαρά: Ο αγώνας θα είναι μακρύς, δύσκολος, με καμπές αλλά είναι η μοναδική ελπίδα για να αποφύγει μια φρίκη χωρίς τέλος.
Άφησε άναυδους τους σοφούς του υπουργείου, τους µάγιστρους και τους διανοούμενους της αυλής και της οθόνης, διασάλευσε την «τάξη», άναψε φωτιές στην καρδιά και το μυαλό των μαθητών σου και των γονιών τους και επανέφερε στο προσκήνιο τη ζωντανή πολιτική και την αποτελεσµατικότητά της, και µαζί τον κόσµο των δραστήριων-δυσαρεστηµένων!  
Χρήστος Κάτσικας
 http://www.alfavita.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.