...και πασα ομοιοτητα ειναι εντελως τυχαια!!!!!

  Τα άλογα του Διομήδη 
Είναι ένας πολύ ενδιαφέρων μύθος, που έρχεται από την Αρχαία Ελλάδα.
Σε αυτόν εμπλέκται και ο Ηρακλής. Οι μύθοι ήταν ένας όμορφος τρόπος που είχαν εφεύρει οι πρόγονοί μας, για να μεταφέρουν μηνύματα.
 Αυτόν τον μύθο έκανε τραγούδι ο Θανάσης Γκαιφίλιας.
 Και κολλάει... για αυτό και ο τελευταίος στίχος λέει...
"και πάσα ομοιότητα είναι εντελώς τυχαία"
 Συνεχίζοντας τον μύθο από εκεί που τον άφησε ο Γκαιφίλιας, τα άλογα ο Ευρυσθένης τα άφησε ελεύθερα στον Όλυμπο.
 Εκεί κατασπαράχθηκαν από τα άγρια θηρία!!
- Επίσης  πάσα ομοιότητα είναι εντελώς τυχαία -.

 Για την δική σας ευκολία .. ακολουθούν και οι στίχοι.
 Η εικονες που ακολουθούν το τραγούδι... δεν μπήκαν - υποθέτω - καθόλου τυχαία!



 Απόψε θέλω να σας πω την όμορφη ιστορία
του Διομήδη του τρελού που φαγαν τα θηρία
όχι απ΄αυτά που συναντά κανείς μέσα στη ζούγκλα
μα κάτι άλογα γερά με πέταλα και φούντα

Αυτός λοιπόν γεννήθηκε στην μακρινή την Θράκη
κι είχε μια κούνια αργυρή κι ένα χρυσό βρακάκι
ήταν ωραίος πρίγκιπας, βραδύνους και τεμπέλης
όπως θα έγραφε γι΄αυτόν κι ο φίλος Καμπανέλλης

Ήταν γλυκός, ήταν ψηλός, είχε δυο μέτρα μπόι
κι η μάνα τον καμάρωνε κι όλο του το σόι
Ώσπου μια μέρα σύμφορα χτύπησε το παλάτι
κι ο βασιλιάς αρρώστησε απ΄το κακό το μάτι
Βρε , τι ξινά του δώσανε , σιρόπια και μαντζούνια
τι ξεματιάστρες φέρανε απ΄ άγνωστα καντούνια
αυτός εκεί μουλάρωσε δεν έλεγε να υγιάνει
ώσπου μια μέρα πέθανε τελείως στο ντιβάνι

Κι όπως συνήθως ο λαός μια μέρα τον πενθούσε
και τις υπόλοιπες εννιά χόρευε και πηδούσε
Μετά την ψάξαν την δουλειά , διαπλοκές και αίμα
κι ο Διομήδης βρέθηκε με θρόνο και με στέμμα

Μαζί με το βασίλειο του δώσανε και προίκα
κάτι παλάτια εξοχικά, κάτι συκιές με σύκα
Βόδια, γελάδια κι άλογα που ζούσαν σε στάβλους
κάτι ρεμάλια αυλικούς και μια χιλιάδα σκλάβους

Το πρώτο χρόνο χαίρονταν, πετούσε στα ουράνια
γλεντούσε με τους φίλους του , τους έδινε και δάνεια
Δάνεια, θαλασσοδάνεια, διπλές-τριπλές μερίδες
όπως αυτά που παίρνουνε όσοι έχουν εφημερίδες

Στο δεύτερο τα πράγματα δυσκόλεψαν λιγάκι
είναι και άγριος ο καιρός, Δεκέμβριος στη Θράκη
Οι αποθήκες άδειασαν, καθώς και τα ταμεία
κατά διαόλου πήγαινε, λοιπόν, η οικονομία

Και τότε του ρθε έμπνευση τεράστια, μεγάλη
αφού κι αυτός απόρησε πώς του ρθε στο κεφάλι
Αντί σανό που δίνουμε στ΄άλογα του στάβλου
εμείς θα εφαρμόσουμε την δίαιτα του σκλάβου
Κάθε πρωί θα σφάζουμε πέντε-έξι απ΄τους θρεμμένους
και αφού χορτάσουν τ΄άλογα θα κάνουμε πολέμους
Καινούργιους σκλάβους θα χουμε , τροφή εν αφθονία
για τις μελλούμενες γενιές στην νέα κοινωνία
Έσφαζε αδιάκριτα αρσενικά και κόρες
οι άλλοι σκλάβοι φώναζαν "o ! tempora ! o! mores !"
Αλλά αυτός ανάλγητος, πήγαινε και για τσάρκα
όσο οι άλλοι τάιζαν τ΄άλογα με σάρκα

Αλλ΄ ο χειμώνας ο βαρύς δεν έλεγε να φύγει
θαρρείς κι ερωτεύτηκε τη γη του Διομήδη
Κι όταν οι σκλάβοι τέλειωσαν, δεν είχε άλλα κομμάτια
από την πείνα θόλωσαν τ΄αλογίσια μάτια

Χτυπούσαν τα κεφάλια τους τα κάναν όλα χάλια
κοιτάζονταν με νόημα, τους τρέχανε τα σάλια
κι όταν μια μέρα ο βασιλιάς άνοιξε το πορτάκι
πέσανε όλα απάνω του και χόρτασαν λιγάκι

Έτσι, λοιπόν, τελείωσε ο βίος του Διομήδη
που προς στιγμή εζήλεψε τη δόξα τ΄Αρχιμήδη
Η φύση τον αντάμειψε δίκαια και ωραία
και πάσα ομοιότητα είναι εντελώς τυχαία.

Ενεργοί Πολιτες Πάρου