ΤΟ ΟΠΙΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ . . .

Αν η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, όπως είπε ο Φρίντριχ Ενγκελς, το όπιο των πολιτικών είναι η εξουσία.

Ατομα βουλιμικά για εξουσία δεν προτάσσουν -όπως απαιτεί η προπαγάνδα- τη βουλιμία τους ευθέως και ανοιχτά, αλλά επιδιώκουν να την ταυτίσουν με τα συμφέροντα του λαού, στο όνομα του οποίου, όπως αποδεικνύει πάμπολλες φορές η Ιστορία, έχουν διαπραχθεί εγκλήματα. 

Και να ξέρετε, αν η χώρα χρεοκοπήσει, η χρεοκοπία θα οφείλεται σε πράξεις που θα έχουν γίνει στο όνομα του λαού και για το καλό του λαού.

Βλέπετε, όλοι σχεδόν οι πολιτικοί (ανεξαρτήτως κόμματος και ιδεολογίας) εμφανίζονται ως προστάτες των λαϊκών συμφερόντων, ενώ κατά βάθος εξυπηρετούν τις δικές τους φιλοδοξίες και πολλές φορές, όταν η κατάσταση εκχυδαΐζεται, τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα. 

Κορυφαίες αποδείξεις, το ...
πελατειακό κράτος και ακόμα περισσότερο οι μίζες, που δεν είναι παρά κλοπή κρατικής περιουσίας.

Ας δούμε τι συμβαίνει στις μέρες μας. Το κρίσιμο και το κεντρικό διακύβευμα είναι η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και στο ευρώ. Το αποδέχονται κόμματα που συγκέντρωσαν πάνω από το 80% των ψήφων του εκλογικού σώματος.

Κι ενώ θα έπρεπε -όπως σκέφτεται κάθε λογικός άνθρωπος- να βρουν τρόπους να πετύχουν τον πρωταρχικό στόχο και να θωρακίσουν την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και στο ευρώ, με καλύτερους όρους και καλύτερες προϋποθέσεις από προηγουμένως, αυτοί επιδίδονται σε τακτικισμούς, προσδοκώντας να αυξήσουν την εκλογική τους δύναμη στις επόμενες εκλογές. 

Αν αυτό δεν αποτελεί ισχυρότατη ένδειξη της βουλιμίας για εξουσία, τότε οι λέξεις έχασαν τη σημασία τους.

Θανάσης Λυρτσογιάννης

RAMNOUSIA