# #

22 Ιαν 2012

Σας παρακαλώ, μέσα σας τουλάχιστον, κρεμάστε τους, τουφεκίστε τους, κόψτε τους τις γλώσσες, πετάξτε τα κεφάλια τους στο βάραθρο, διαλύστε τα ίχνη τους στον καραβοριά…


Ιατρόπουλος: Έκκληση στους συνέλληνες




Σας παρακαλώ, τραβήξτε την κουρτίνα. Ανοίξτε τα παραθυρόφυλλα της Ιστορίας μας, να περάσει μέσα ο ήλιος. Σπάστε τις αμπάρες, κόψτε τα σκοινιά, διαρρήξτε τις μπουκαπόρτες, τινάξτε τα παλιά σκεπάσματα, φωνάξτε επιτέλους την αλήθεια, έρχονται χρόνια βαριά, έρχονται χρόνια κατακόκκινα, όχι από σημαίες και τοματοχυμούς, αλλά από αίμα.

Σας παρακαλώ, ξυπνήστε, δεν πάει άλλο, φτάνει πια, ο δρόμος τελειώνει, η πατρίδα τελειώνει, το όνειρο τελειώνει, όλα πάνε προς το τέλος, το χιόνι βρωμίστηκε από τα πατήματά τους, ο αέρας μολύνθηκε απ' την ανάσα τους, τα λόγια γίνονται σφικτήρες και πνίγουν το μυαλό, οι σκέψεις ταξιδεύουν σαν τραυματισμένες καρακάξες σ ένα άδειο τοπίο...


Σας παρακαλώ, κρατήστε όρθιες τις ιδέες, μην παραδίδεστε στις εικόνες, σταθείτε απέναντι από το ύποπτο ρεύμα, μην αφήνετε να περπατήσει στο σώμα σας το τρεμούλιασμα του πανικού, μην αποχωρείτε, μην φεύγετε, μην αραιώνετε τις γραμμές, πρέπει να είμαστε όλοι εδώ, πρέπει να γίνουμε όλοι μαζί Κάτι Μεγάλο, πρέπει και πρέπει και πρέπει...

Σας παρακαλώ, μην ξεγελάτε το θυμό σας με υποψίες συμβιβασμού, μην ανατρέπετε την αγανάκτηση σας, μην προδίδετε το πρώτο βήμα της άνοιξης, μην διστάζετε, κρατηθείτε όρθιοι, το κύμα θα περάσει, η μπόρα θα καταντήσει ψιλοβρόχι αν εμείς περάσουμε από μέσα της μ’ ένα λοστό στο βλέμμα κι ένα σκληρό χαμόγελο στο ξεραμένο στόμα μας…

Σας παρακαλώ, δεν έχετε το δικαίωμα να σταματήσετε να σκέφτεστε! Μας κοιτάζουν από το συμπαντικό θεωρείο τους οι Αγέννητοι ΄Ελληνες! Ζητάνε μια καθαρή χώρα να γεννηθούν κι ένα ζωντανό τοπίο να μεγαλώσουν. Ζητάνε μια σπίθα αγάπης να φωτίσει τον καινούργιο δρόμο τους. Αλλιώς, αν δεν τους πείσουμε, δεν θα κατεβούν, θα ορφανέψει ο τόπος μας, θα αρχίσει να σβήνεται από το χάρτη του κόσμου, μην το επιτρέψετε αυτό…

Σας παρακαλώ, δεν έχω άλλη δύναμη να φωνάξω, τόσα χρόνια, σέρνω κι εγώ την ταπεινή μου φωνή σ όλους τους τόνους, δεν έχω άλλες κοφτερές λέξεις να τινάξω στον άνεμο, να σας βρουν κατακούτελα, είμαι κι εγώ ένας από σας, φταίω για πάρα πολλά, όμως το παιδί που διανυκτερεύει μέσα μου, δεν θα γιορτάσει πια, κανείς δεν του κάνει ένα δώρο, το ίδιο κι εσείς νιώθετε το ξέρω, το βλέπετε, αρνούμαι ακόμα και να παίξω με τις λέξεις μου.
Δεν μου φτάνουν πλέον τα ποιήματα, τα λόγια μας βαρύνανε σαν τις ψυχές μας, όχι, μην αφήσουμε να κλείσει η πόρτα…

Σας παρακαλώ, μην αφήσουμε να μπει ο δικός μας θάνατος ανάμεσά μας, δικάστε τους μέσα σας πρώτα, εις θάνατον, εις θάνατον, εις θάνατον, όλοι τους, όλοι όσοι μας πούλησαν, μας πρόδωσαν, μας ξευτέλισαν, μας γονάτισαν, μας απέσυραν στις γωνιές της αγωνίας, εις θάνατον σας παρακαλώ, όλοι τους λοιπόν…

Σας παρακαλώ, δεν έχω πρόσκληση, δεν έχω πρόκληση, δεν χτυπάω κανένα κουδούνι, κανένα καμπανάκι, οι καμπάνες σιγούν σ’ όλη τη χώρα, οι ποιητές μου βουρκώνουν από τα βάθη της ιστορίας μας, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες μας, μας τραβάνε το αυτί αυστηρά, δεν μπορεί να μην το βλέπετε, δεν μπορεί να πέσατε όλες κι όλοι, Αδελφές κι Αδελφοί μου, σε μαύρη νάρκη, σε ύπουλο ύπνο, σε βαριά αφασία, δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν να πηγαίνετε αμίλητοι με σκυφτό το κεφάλι προς το τέλος του δρόμου...

Σας παρακαλώ, μέσα σας τουλάχιστον, κρεμάστε τους, τουφεκίστε τους, κόψτε τους τις γλώσσες, πετάξτε τα κεφάλια τους στο βάραθρο, διαλύστε τα ίχνη τους στον καραβοριά…

Σας παρακαλώ, δεν έχουμε τίποτε να σώσουμε πια, παρά μόνο Εμάς. Κι αυτό είναι πάρα πολύ…

Σας παρακαλώ, ακούστε με, σας μιλά ο τελευταίος των τελευταίων ανάμεσά σας, με λόγια απλά, δίχως στολίδια, όμως η βαριά ευθύνη μας, ας βγει στον ελεύθερο αγέρα. Ο αγέρας αυτός είναι δικός μας, ακόμη… Ανεβείτε μέσα του και πετάξτε ψηλά, πιο ψηλά κι απ’ το φόβο, πιο ψηλά κι από το θάνατο...

Σας παρακαλώ, ακούστε με..


2 σχόλια:

  1. Μπράβο στον ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟ
    με αυτά που γράφει γιατρεύει τις ψυχές μας.
    τέτοιες φωνές σαντον Ιατρόπουλο αλλά και τον Διαμαντή που έγραψε το παρακάτω σατυρικό ποίημα χρείαζόμαστε για να μείνουμε όρθιοι και ζωντανοί


    Σατυρικό πολιτικό

    ποίημα από τον

    Κ.Διαμαντή

    ΕΝΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ

    άτιμα, πολιτικά λαμόγια
    που συχνάζουν σε κατώγια
    μπούφοι, όρνια και χαζοί
    μας χρεώσαν στους ναζί
    και η χώρα ζει δε ζει

    ο Γιωργάκης μ’ ένα ντου
    έφερε το Δου Νου Τού
    τραπεζίτες τον διατάζουν
    φόρους μάστιγες μας βάζουν
    σπίτια και μισθούς αρπάζουν

    λάμιες , κάργιες στη βουλή
    πήραν πάγια εντολή
    που τροϊκανοί τους δίνουν
    έναν- έναν να μας «γδύνουν»
    ρέστοι οι Έλληνες να μείνουν


    βδέλλες στην πολιτική
    με τροτέζας ηθική
    αφαιμάζουν ολοένα
    του λαού τα κεκτημένα
    που με αίμα είναι φτιαγμένα

    κυβερνήτες σκέτα ψώνια
    μας δεσμεύουνε αιώνια
    με τους νόμους που ψηφίζουν
    την Ελλάδα εγκλωβίζουν
    κόκαλα προγόνων τρίζουν

    της βουλής τα τρωκτικά
    γύπες και αρπακτικά
    σάρκες τρώνε απ’ την Πατρίδα
    που χει άγγιγμα του Μίδα
    μα δεν έχει Λεωνίδα

    του λαού εκπρόσωποι
    σαν τον Ιανό διπρόσωποι
    τα αρχαία μας μνημεία
    μπιρ - παρά στη Γερμανία
    πα να δώσουν, μάμα μία


    κόρακες πολιτικοί σαν πίσσα
    για ΑΟΖ «ποιούν τη νύσσα»
    για πετρέλαιο , εξορύξεις
    ούτε καν κάνουνε νύξεις
    κι ας υπάρχουνε ενδείξεις


    στης βουλής μας το μαντρί
    φίδια με φαρμακερό κεντρί
    κόλπο κάναν τριαρχία
    που θα φέρει δυστυχία
    πείνα ,φτώχια, κακουχία

    στις πολιτικές μας πίστες
    Κολοτούμπες αριβίστες
    μας δουλεύουνε γαζί
    φούνταραν το μαγαζί
    λεν τα φάγαμε μαζί

    βρήκαν δανειστές δυνάστες
    που μας πάνε μετανάστες
    τα παιδιά μας ξεμακρύνουν
    και τη χώρα τους αφήνουν
    πιάτα στην Αμερική να πλύνουν

    με τις «Αγορές» πλακάκια
    τα εκάνατε τσιράκια
    και μας βάλατε ένα φέσι
    που μας έφτασε ως τη μέση
    έ ρε ξύλο που θα πέσει


    οι πολιτικές χλαπάτσες
    παν γυρεύοντας για μπάτσες
    Έλληνα αν τους αφήσεις
    και στον καναπέ καθίσεις
    σίγουρα θα μαρτυρήσεις

    κάλπη έβγαλες τσογλάνια
    πουν της κόλασης καζάνια
    μα εμείς είμαστε αλάνια
    και θα βγούμε στα μεϊντάνια
    με σπαθιά και γιαταγάνια

    βρώμα κόπρος του Αυγεία
    βλάπτει την πολιτική υγεία
    Ηρακλής σιμά θ’ αρχίσει
    τους δοτούς να καθαρίσει
    η βουλή να ξεβρομίσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. To ελληνικό DNA όπως βλέπετε δεν ξεμένει από φιλόσοφους και ποιητές .
    Πάντα βγάζει Αριστοτέληδες , Αριστοφάνηδες και Σουρήδες
    Μπράβο και στους δύο έχουν αποτυπώσει ο καθένας με τον τρόπο του την μαύρη πραγματικότητα και το τι πρέπει να κάνουμε από δω και πέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.