Τι θα γινόταν αν τέτοιοι αγώνες ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια σε όλη τη χώρα;

Είδες η ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ;

Έπρεπε να φτάσει να απειληθούμε με διακοπή του ρεύματος για να βρούμε το ... φως μας;

Ο έμπρακτος αγώνας της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ ενάντια στα χαράτσια προκειμένου να μην βρεθούν νοικοκυριά χωρίς ρεύμα αποκτά εδώ και λίγο διάστημα πρωταγωνιστικό ρόλο στους κοινωνικούς αγώνες σε αυτή τη «μνημονιακή» φάση.

 Και ηλεκτροδοτεί με πάθος και πείσμα όλους όσοι τον στηρίζουν που δεν είναι και λίγοι:

 από τα κόμματα και τους φορείς της αριστεράς, έως ολόκληρους δήμους στην Αττική και σε όλη την επικράτεια, σωματεία, κινήσεις πολιτών, δικηγορικούς σύλλογους και όσους έχουν αντιληφθεί τη βιαιότητα της σύνδεσης ενός άγριου φόρου με τη απειλή στέρησης ενός βασικού κοινωνικού αγαθού.

Η κατάληψη λοιπόν στο Κέντρο Έκδοσης Εντολών Διακοπής Ρεύματος στη Δ/νση Πληροφορικής της ΔΕΗ στο Χολαργό, συνεχίζεται  με αίτημα να καταργηθεί το χαράτσι και όχι βέβαια τις «μεγαλόκαρδες» εξαιρέσεις Βενιζέλου για ορισμένες ευπαθείς ομάδες.

Σήμερα στη μία το μεσημέρι πραγματοποιείται και συναυλία αλληλεγγύης έξω από το κτίριο την οποία διοργανώνουν η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ΕΚΑ, η Ομοσπονδία Ηλεκτρολόγων και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Παράλληλα τηνν ίδια ώρα, στο κτίριο της Δ/νσης Πληροφορικής (Μεσογείων194) καλούν  τους δημότες τους  να εκφράσουν την αντίθεσή τους στο χαράτσι μια σειρά από δήμους όπως  οι Δήμοι Αργυρούπολης-Ελληνικού, Βύρωνα, Πετρούπολης, Περιστερίου, Νίκαιας-Ρέντη, Ν. Ιωνίας, Σαρωνικού κά.

Να θυμίσουμε ότι πριν λίγες μέρες σε μια άλλη δυναμική ενέργειά της η ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα στο κτίριο του Υπουργείου Υγείας αναδεικνύοντας το γεγονός ότι την ώρα που απειλείται η φτωχολογιά να μείνει χωρίς ρεύμα γιατί δεν έχει να καταβάλει τα ... λύτρα που της ζητούνται  το συγκεκριμένο υπουργείο οφείλει στη ΔΕΗ 3,8 εκ. ευρώ και το δημόσιο συνολικά χρωστάει 114 εκ. ευρώ.

Η αναζήτηση εξαιρέσεων εκ μέρους του Μπένι, είναι ένα σημάδι πανικού, δεδομένης και της αδιάλειπτης πίεσης της τρόικας που σύμφωνα με τα δημοσιεύματα παρακολουθεί την υπόθεση «χαράτσι» στενά, και γεννά ελπίδες ότι αν ένας αγώνας δοθεί μέχρι τέλους μπορεί να κερδηθεί και να νικήσει το ... ειδικό τέλος.

Και τι θα γινόταν αν τέτοιοι αγώνες ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια σε όλη τη χώρα;

Από το Μαρικάκι