Η νόσος Αλτσχάιμερ δεν είναι ανίκητη πλέον....

Κι ο Γιωργος με την παρεα του  με Αλτσχαιμερ ειναι...Εχουν ξεχασει οτι κυβερναν εναν λαο νομιζοντας οτι πανε προβατα για...σφαγη!!!

Της Λινας Γιανναρου

«Κάθε μέρα χάνω τα κλειδιά μου». «Ο φίλος μου ορκίζεται ότι μου είπε κάτι, αλλά εγώ δεν το θυμάμαι». «Δεν μου έρχονται οι κατάλληλες λέξεις». «Ξεχνάω ονόματα».

 Οι αφορμές που οδηγούν κάποιον να χτυπήσει την πόρτα του...

Κέντρου Ημέρας της Εταιρείας Νόσου  και Συναφών Διαταραχών Αθήνας στο Μετς μπορεί να είναι πολλές - η κύρια αιτία ωστόσο μία: να ακουμπήσουν σε κάποιον την αγωνία τους, να απαντήσουν στο ερώτημα που τους βασανίζει. «Είναι τα πρώτα στάδια;».

 Στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν πρόκειται για τίποτα ανησυχητικό. Οπως λέει στην «Κ»  η διευθύντρια του Κέντρου Ημέρας κ. Αρετή Ευθυμίου, το ποσοστό των ατόμων που τελικά διαπιστώνεται ότι πάσχουν από κάποια μορφή άνοιας -η συνηθέστερη είναι η νόσος Αλτσχάιμερ- δεν ξεπερνά το 15%, όσο δηλαδή είναι το ποσοστό και γενικότερα στον πληθυσμό άνω των 65 ετών.

 «Ομως, η αθρόα προσέλευση των ηλικιωμένων για εξέταση στις ειδικές δομές καταδεικνύει αφενός τον μεγάλο βαθμό ανησυχίας (σ. σ.: σύμφωνα με έρευνες, η νόσος Αλτσχάιμερ αποτελεί τον δεύτερο μεγαλύτερο φόβο των ανθρώπων παγκοσμίως μετά τον καρκίνο) και αφετέρου ότι έχει γίνει ευρέως αντιληπτή η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης».

«Φροντιστές»

Το Κέντρο Ημέρας του Μετς είναι ένα από τα τρία που ίδρυσε η Εταιρεία Νόσου Αλτσχάιμερ Αθήνας με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το υπουργείο Υγείας και ένα από τα συνολικά έντεκα που λειτουργούν σε όλη τη χώρα, με πρωτοβουλία των διαφόρων εταιρειών Αλτσχάιμερ και ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση.

 «Υπολείπονται όμως πολύ των πραγματικών αναγκών», αναφέρει στην «Κ» η νευρολόγος - ψυχίατρος και πρόεδρος της Εταιρείας Νόσου Αλτσχάιμερ Αθήνας κ. Παρασκευή Σακκά.

 Οπως λέει, από άνοια πάσχουν 160.000 άνθρωποι στην Ελλάδα (το 60% των οποίων νοσεί από Αλτσχάιμερ), ωστόσο στην πραγματικότητα το πρόβλημα αφορά πάνω από μισό εκατομμύριο κόσμο.

 «Σε κάθε ανοϊκό ασθενή, υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν δύο “φροντιστές”, δύο μέλη της οικογένειάς του, οι οποίοι επωμίζονται το βάρος της φροντίδας του», εξηγεί η κ. Σακκά.

 «Πρόκειται για μια χρόνια ασθένεια που επηρεάζει όλη την οικογένεια. Είναι σημαντικό λοιπόν να υπάρξει έγκαιρη διάγνωση, ούτως ώστε να ξεκινήσει παράλληλα με τη φαρμακευτική θεραπεία και η μη φαρμακευτική θεραπεία, η υποστήριξη δηλαδή των ασθενών και των οικογενειών τους για την καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου».

Στα Κέντρα Ημέρας προσφέρεται δωρεάν ιατρική και νευροψυχολογική αξιολόγηση σε όλα τα άτομα που έχουν συμπτώματα που σχετίζονται με προβλήματα μνήμης.

 Αφού εκτιμηθεί η κατάσταση και εφόσον χρειαστεί, οι ασθενείς εντάσσονται σε ομάδες ανάλογα με τις εξατομικευμένες τους ανάγκες και παρακολουθούν ειδικά προγράμματα νοητικής ενδυνάμωσης, διατήρησης των δεξιοτήτων και των επικοινωνιακών ικανοτήτων τους, για όσο χρόνο χρειαστεί. Κάθε μέρα, το Κέντρο Ημέρας εξυπηρετεί περίπου 40 άτομα, με προβλήματα που κυμαίνονται από ήπιες δυσκολίες μνήμης μέχρι προχωρημένα στάδια άνοιας. Ταυτόχρονα, προσφέρονται προγράμματα συμβουλευτικής και διαχείρισης άγχους για τις οικογένειές τους, οι οποίες χρειάζονται επίσης υποστήριξη για να αντεπεξέλθουν στον ρόλο του φροντιστή.

Συμπτώματα

Οπως αναφέρουν οι ειδικοί, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα νευροψυχιατρικά συμπτώματα και κυρίως σε αλλαγή της συμπεριφοράς του ατόμου (σε κάποιους ασθενείς εμφανίζεται άρση των αναστολών, αθυροστομία κ. λπ.).

 «Με τον χρόνο αλλοιώνεται η προσωπικότητα του ατόμου, είναι κάτι που πρέπει η οικογένεια να το περιμένει και να γνωρίζει πώς να το χειριστεί», σημειώνει η κ. Ευθυμίου.

 «Ενας ασθενής μπορεί να ζήσει 9 - 10 χρόνια πριν φτάσει στο τελικό στάδιο της πλήρους απώλειας της αυτονομίας του», προσθέτει η κ. Σακκά. «Κατά συνέπεια, η καλύτερη αντιμετώπιση προϋποθέτει την παραμονή του ασθενούς στο σπίτι του και την επίσκεψη στα ειδικά Κέντρα Ημέρας.

 Χρειάζεται όμως να αυξηθούν οι δομές, όπως και να υπάρξουν επιδόματα και να αναπτυχθούν υπηρεσίες φροντίδας στο σπίτι».

Η διάγνωση και η φαρμακευτική αγωγή

Η νόσος Αλτσχάιμερ, η συνηθέστερη μορφή άνοιας, εκδηλώνεται συνήθως σε άτομα άνω των 65 ετών, αλλά πολύ σπάνια μπορεί να εμφανιστεί σε ηλικίες ακόμα και κάτω των 50 ετών.

 Στις περισσότερες περιπτώσεις, πάντως, τα συμπτώματα τύπου «ξεχνάω» σε αυτές τις ηλικίες οφείλονται σε άγχος ή άλλες ψυχικές διαταραχές όπως η χρόνια κατάθλιψη, αλλά και σε νόσους του θυρεοειδούς κ. ά. Στην περίπτωση της άνοιας, πάντως, μπορεί να μην υπάρχει ριζική φαρμακευτική αντιμετώπιση, αλλά χάρη στην έγκαιρη διάγνωση η εξέλιξη της νόσου μπορεί να αναχαιτιστεί σημαντικά.

 Η λήψη ειδικής φαρμακευτικής αγωγής από τα πρώτα στάδια, σε συνδυασμό με τη νοητική ενδυνάμωση, οδηγούν σε εξασθένηση των συμπτωμάτων και σε βελτίωση των συνθηκών ζωής των ασθενών.

Η συχνότερη ερώτηση των οικείων των ασθενών που προσέρχονται στα Κέντρα Ημέρας είναι φυσικά εάν πρόκειται για κληρονομική νόσο. 

 Η απάντηση είναι ότι η κληρονομική μορφή της νόσου Αλτσχάιμερ είναι ιδιαίτερα σπάνια, αλλά είναι και η μόνη που μπορεί να διαγνωστεί με ειδικό γενετικό τεστ.

 Η κοινή μορφή της άνοιας, δυστυχώς, δεν μπορεί ακόμα να διαγνωστεί πριν από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων, που συνήθως είναι ελαφρά και κυρίως διαταραχές της μνήμης (π. χ. ξεχνούν τα πρόσφατα γεγονότα, ενώ θυμούνται με λεπτομέρειες τα παλιά).

 

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 31/7/2011