Για μια μπύρα κι ένα λέβα...

Δώσε ένα λέβα θείοοοο.....

Θα κρατήσω την κοιλιά μου από τα γέλια, μόλις δω τον πρώτο Βούλγαρο να κατεβαίνει από το πούλμαν 20ετίας και να κοιτάει επιφυλακτικά την φτωχομάνα ψωροκώσταινα. Είναι ενοχλητικό να πρέπει να πληρώνεις διαρκώς τα λάθη σου, όχι γιατί είμαστε τίποτα ανήθικοι ή δεν πιστεύουμε στο κάρμα, αλλά επειδή δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κουβαλάμε πάντα μαζί μας ένα κάρο ψιλά. Έρχεται ο Βούλγαρος. Και σειρά έχει ο Ρουμάνος κι ο Μολδαβός και ασφαλώς ο Τούρκος. Κι εμείς; Θα απλώνουμε το χέρι ή θα τους οδηγούμε σβέλτα σε διαμερίσματα-χαρτόκουτα. Γιατί ο δρόμος είναι γνωστός. Θα μας επισκέπτονται για να φάνε, να πιουν καλά και φτηνά και να γαμήσουνε. Ό,τι έκανε και ο πλαδαρός Έλληνας εραστής προ δεκαετίας στις εξαθλιωμένες πόλεις κυρίως στα νότια σύνορα της Βουλγαρίας. Εκεί που με 5 ευρώ έτρωγε ένα αρνί, ...με άλλα 5 αγόραζε φόρμες και παπούτσια από τα βάθη της Ασίας και φυσικά έβαζε χέρι σε διάφορες λιπόσαρκες εξαρχικές. Όχι επειδή ήταν νηστικός, αλλά για να νιώσει πλούσιος. Για να εξομοιωθεί με ανθρώπους πρότυπα της εποχής που ζούσαν το αμερικάνικο όνειρο στην Κηφισιά και το Μαρούσι, στα γραφεία των χρηματιστηριακών γραφείων και στις μεζονέτες των εγχώριων golden boys.

Στα βόρεια σύνορα θα γίνεται πανηγύρι, κάθε Σάββατο πρωί θα έρχονται οι τουρίστες και εμείς ως πιο ανταγωνιστικοί πλέον θα στήσουμε τον πάγκο μας και θα αραδιάζουμε πάνω την πραμάτεια μας. Έστω. Είπαμε, θα πρέπει να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί. Και μη μου μιλήσει κανείς για διαφορά κουλτούρας και τα λοιπά. Έχουμε αναλάβει την ιερή υποχρέωση να οδηγήσουμε τη χώρα σε ανάκαμψη. Και ο μοναδικός δρόμος είναι η εξωστρέφεια. Άντε και σας λέω πως υπάρχει μια προοπτική να αναπτυχθούν οι τουριστικές περιοχές, άντε και διευκολύνονται οι εξαγωγές τοπικών προϊόντων σε τρίτες χώρες. Οι υπόλοιποι τί θα κάνουν; Ή μήπως έχουμε μάθει στα δύσκολα και θα περάσει κι αυτό; Ή μήπως τα κορίτσια της Ανατολικής Ευρώπης γεννήθηκαν πουτάνες από τις αρχές του 90; Μάλλον ήταν η απάντηση της προσφοράς στη διεθνή ζήτηση. Και τώρα όλα αυτά θα μας γυρίσουν μπούμερανγκ. Βλέπω να ανοίγουν κωλόμπαρα στην Ουκρανία με Ελληνίδες. Η πείνα είναι κακός σύμβουλος. Αλλά όχι... Εμείς είμαστε άνθρωποι του πνεύματος και του οινοπνεύματος. Στις εποχές οικονομικής κρίσης το φθηνό αλκοόλ στήριξε την ανθρωπότητα περισσότερο από τους φωτισμένους ηγέτες του καπιταλισμού.

Θα μας πάρουν με τις πέτρες.

Άσχετο αλλά επίκαιρο. Πάλι μιλώντας ως μετά Χριστόν προφήτης, δυο λογάκια για τους λεγόμενους πνευματικούς ηγέτες της εποχής. Η τέχνη δεν αλλάζει καθεστώτα, η τέχνη αντικατοπτρίζει τη γενικότερη τάση της εποχής και σπάνια δίνει κατευθύνσεις. Από την στιγμή που παγκόσμια την πνευματικότητα την καθόρισαν οι δείκτες αποδοχής, ας μας πουν κάτι χρυσοθήρες όπως ο Κοέλιο κι ο Τατσόπουλος καμιά εξυπνάδα επίκαιρη, να έχουμε να πιλαλάμε στις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε. Μετά πενήντα χρόνια, που η κατάσταση θα είναι ισορροπημένη, ο ψύχραιμος μελετητής θα μας χρεώσει την πτώχευση όχι μόνο σε τομείς οικονομικούς, αλλά κυρίως σε αξίες και νοοτροπίες. Βαρέθηκε ο κόσμος την σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Αλλά είμαι βέβαιος, το ένστικτο της επιβίωσης θα μας κάνει να τα ξεράσουμε όλα αυτά. Θα περάσουμε χρόνια πάνω από τη λεκάνη της τουαλέτας, αλλά θα σηκωθούμε πιασμένοι μεν αλλά με ένα αίσθημα ανακούφισης πρωτόγνωρο.

ΥΓ1. Πλάκα θα έχει να πληρώνουμε το καλοκαίρι 7.000.000 κατοχικές δραχμές για ένα καφεδάκι.

ΥΓ 2. Είναι αυτονόητο πως θα πρέπει να στηριχτεί η κατά τόπους τοπική αγορά. Μοχίτο με τσίπουρο θα πιεις μωρή το καλοκαίρι κι αν σ' αρέσει. 6 λέβα

πηγη