Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν...

Τα είχα όλα τακτοποιημένα.
Αμάξι με δόσεις, σπίτι με δάνειο, ρούχα με δανεικά.
Όλα πήγαιναν τέλεια.
Πηγαίναμε διακοπές - πληρώναμε με την κάρτα, τρώγαμε σε ταβέρνα - πληρώναμε με την κάρτα, παίρναμε έπιπλα - βγάζαμε δάνειο.
Τα μετρητά τα είχα για τσιγάρα και καπότες, το τσιγάρο το έκοψα, το ίδιο και το sex μετά το δεύτερο παιδί.
Αφήστε και τα bonus!!!
Κάθε τι που αγόραζα είχα και κάποιο κέρδος, έπαιρνα 10.000 ευρώ έπιπλα με δάνειο κέρδιζα ένα ηλεκτρικό μασαζοκορσέ δώρο από την τράπεζα, έπαιρνα 150 ευρώ φαγητά κερδιζα ένα κουπόνι ενός λεπτού για τις επόμενες αγορές μου στο super market.
Εκπληκτικά πράγματα !
"Ζούμε σε όνειρο" έλεγα.

Και ξαφνικά... έρχεται η κρίση.

Εγώ βεβαια τη δουλειά μου δεν την έχασα, αλλά δεν παίζει κανένα ρόλο.
Με αγχώσανε.
Μου κρύψαν την ελπίδα.
Μα γιατί κύριε να μην μπορώ εγώ να πληρώνω δόση των 1500 ευρώ το μηνα για τα επόμενα 50 χρόνια; Γιατί δε μου έχεις εμπιστοσύνη;
Γιατί μου κόβεις την πρέζα μου το χρήμα;
Δάνεισε με, δάνεισε με ...
Απάνθρωπε, δε νοιάζεσαι για μένα, τον απλό πολίτη.
Δε με νοιάζει που μου κόβεις το 14 μισθό, δε με νοιάζει που απελευθερώνεις τις απολύσεις και θα χάσω τη δουλειά μου χωρίς να πάρω μια, δε θα με νοιάξει καν αν θα δουλεύω 29 ώρες τη μέρα 8 μέρες την εβδομάδα...
Αλλά αυτό που με πονάει είναι που μου κόβεις τα δανεικά.
Δάνεισε με, δάνεισε με.
Δώσε κάνα φράγκο, γέμισε με χρέη.
Αρκεί να ζω στη βιλάρα μου, να οδηγώ το κάμπριο μου και να πηγαίνω στο Porto Kαρράς να παίζω καμια μπίλια.
Το λογαριασμό στείλ'τον στα παιδιά...
έτσι κι αλλιώς αυτά θα είναι εδώ και αύριο, εγώ την κάνω σε λίγο...

Εκτός από σπίτια και λεφτά αφήνουμε ως κληρονομιά στους νεότερους την ηθική μας , την παιδεία μας, το χαρακτήρα μας...

Τα χρήματα τους τα στερούμε, μην τους στερήσουμε και ενα καλύτερο αύριο..

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα

Παύλος Σιδηρόπουλος


Welcome to the human evolution

πηγη