Του Οδυσσέα Αρβανίτη
Πολύ κακοφάνηκε στους «ντιντίδες της δημοσιογραφίας» το άρθρο του Φαήλου για τους «ντιντίδες της πολιτικής». Δέκα μέρες τώρα βυσσοδομούν εναντίον του με άρθρα στις εφημερίδες με σχόλια στα ραδιόφωνα κλπ. Ένιωσαν να θίγονται οι ίδιοι; Ένιωσαν αλληλέγγυοι; Πάντως έσπευσαν να υπερασπιστούν το ιδεολογικό νεφέλωμα του μεσαίου χώρου κάνοντας χρήση της δύναμης που τους δίνουν τα μέσα ενημέρωσης στα οποία δουλεύουν. Δεν στράφηκαν εναντίον του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου που με ανοίκειους χαρακτηρισμούς στρέφεται συστηματικά εναντίον της κοινωνίας υποδαυλίζει τον κοινωνικό αυτοματισμό, στρέφει την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης και διαλύει ότι έχει απομείνει από το δίχτυ κοινωνικής συνοχής. Αντίθετα επιτέθηκαν μαζικά...
εναντίον του Φαήλου ο οποίος τα έβαλε στην ουσία με πολιτικούς που δεν τιμούν τα παντελόνια τους. Η πέμπτη φάλαγγα των «δημοσιογράφων» δεν υπερασπίζεται την κοινωνία, υπερασπίζεται το διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας του οποίου αποτελούν περίοπτα στελέχη και αναπόσπαστο τμήμα.
Για όσους λοιπόν μιλούν για ακροδεξιές απόψεις και για αυγό του φιδιού τους θυμίζουμε ότι αν είναι κάτι στο οποίο διέπρεψαν οι φασίστες και οι ναζιστές του μεσοπολέμου ήταν η προπαγάνδα και η μελετημένη προβοκάτσια. Συστηματική διαστρέβλωση των απόψεων των αντιπάλων –όσο μεγαλύτερο είναι ένα ψέμα τόσο πιο πιστευτό γίνεται- δημιουργία στερεότυπων για τον λαό μέσα από την επανάλειψη κοινοτοπιών. Πχ στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα και άλλες αρλούμπες που δεν αντέχουν σε διαπραγμάτευση. Σοφίσματα και απλοικά λογικά σχήματα που καταναλώνονται εύκολα και απευθύνονται στο χαμηλό επίπεδο. Το πιο συνηθισμένο είναι το εξής: αν Α είναι ίσο με Β και Β είναι ίσο με Γ τότε Α είναι ίσο με Γ. Αν δηλαδή το μπουζούκι είναι όργανο και ο μπάτσος είναι όργανο τότε ο μπάτσος είναι μπουζούκι και το μπουζούκι είναι μπάτσος. Οι φασίστες πρόβαλαν τον αντρισμό, ο Φαήλος μιλάει για αντρισμό άρα ο Φαήλος είναι φασίστας. Οι φασίστες ήταν εθνικιστές άρα όποιος μιλάει για έθνος και πατρίδα είναι φασίστας. Απλά πράγματα  τετράγωνα που μπορεί με μία ανάγνωση να τα χωνέψει ο μέσος βλάκας.
Το ότι οι αντάρτες του Άρη σε γραμμή από τους κλέφτες τους 21 όπως αναδεικνύει στο βιβλίο του ο Διονύσης Χαριτόπουλος είχαν περί πολλού τον ανδρισμό τους, τους κάνει άραγε φασίστες;
Το ότι τα περισσότερα αριστερά κινήματα παγκοσμίως κατά την διάρκεια του 20 αιώνα είχαν εθνικοαπελευθερωτικό και συχνά εθνικιστικό χαρακτήρα γιατί εξέφραζαν τους πόθους των λαών για εθνική απελευθέρωση και ολοκλήρωση τα κάνει φασιστικά;
Το να λέμε ότι η χώρα εδώ και δεκαετίες βρίσκεται σε φάση υποχώρησης και απεμπόλησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και ότι θα πρέπει με μία στρατηγική που να βασίζεται στις λαικές δυνάμεις να αναστρέψουμε αυτή την πορεία είναι φασιστικό; Δηλαδή αν δεχόμασταν αδιαμαρτύρητα την διχοτόμηση του Αιγαίου για να αποφύγουμε τις περιπέτειες με την Τουρκία και αν εκχωρούσαμε το όνομα της Μακεδονίας για να ήμαστε αρεστοί στους υπερατλαντικούς συμμάχους που φροντίζουν το προτεκτοράτο τους στα Βαλκάνια θα ήμασταν δημοκράτες; Αν είχαμε συμβάλλει στην απώλεια και της υπόλοιπης Κύπρου μέσα από το σχέδιο Ανάν –εναντίον του οποίου η βασική επιχειρηματολογία δεν ήταν από τα δεξιά αλλά από αριστερούς δημοσιογράφους και διανοούμενους- θα είμαστε υπερ-δημοκράτες;
Η έννοια του έθνους κακοποιήθηκε σε αυτή την χώρα γιατί την καπηλεύτηκαν οι μαυραγορίτες της δεξιάς στην μετεμφυλιακή Ελλάδα και στην συνέχεια η Χούντα η οποία την ώρα που μιλούσε για έθνος απέσυρε τη μεραρχία από την Κύπρο και δεχόταν τον πρώτο Αττίλα. Τα πραγματικά αιτήματα εθνικού άρα αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα εκφράστηκαν από την Αριστερά, είναι και η Αριστερά φασιστική; Ποιος δεν είναι τότε φασίστας; Μόνο ο εν λόγω αρθρογράφος και όσοι συμφωνούν με τα ανιστορικά σοφίσματά του;
Τέλος πάντων η λογική δεν εξαντλείται στο Α ίσον Β, στις καλύτερες εκφράσεις της είναι διαλεκτική, εξαιρετικά πολύπλοκη και λαμβάνει υπόψη της στοιχεία και καταστάσεις στην δυναμική τους εκδίπλωση. Γι αυτό και στα συμπεράσματά της είναι πάντα επιεικής και όχι απόλυτη. Αντίθετα το να κάνεις χρήση της ισχύος που σου δίνει το μέσο σου, να αρνείσαι τον διάλογο να σπιλώνεις τις απόψεις του άλλου να μην παραθέτεις επιχειρήματα αυτό είναι πράγματι φασιστικό ως νοοτροπία. Επίσης ο φασισμός αποκτά διάφορες εκφάνσεις γιατί στην βάση του είναι μέθοδος και νοοτροπία στην οποία ο περιώνυμος διαπρέπει. Το αυγό του φιδιού δεν εκκολάπτεται, τα φίδια έχουν πράγματι βγει και έχουν τυλίξει αυτή την κοινωνία. Το να υπερασπίζεσαι τις πρακτικές μίας κυβέρνησης η οποία εμπορεύεται τον φόβο και με υπό την ομπρέλα ξένων προστατών έχει εγκαθιδρύσει μία ιδιότυπη κοινοβουλευτική δικτατορία είναι πράγματι φασιστικό. Όσο για τις προβλέψεις του εν λόγω έχουν ως γνωστόν όλες δικαιωθεί; Ο Βενιζέλος έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και είναι πρωθυπουργός και αντιπολίτευση τώρα του κάνει η Ντόρα.
Η αγανάκτηση των ντιντίδων της δημοσιογραφίας από μία άποψη θα έπρεπε να είναι αναμενόμενη: επί τους σημιτικού εκσυγχρονισμού και στην συνέχεια επί του καραμανλικού μεσαιοχωριτισμού φτιάχτηκαν καριέρες και περιουσίες. Το ψωμί που έφαγαν τιμούν …
πηγη